De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten en DJ’s. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke laatste donderdag van de maand is er een nieuwe bijdrage.

Simon Keats is het alter ego van Paul Zoontjens, bij velen vermoedelijk meer bekend als toetsenist van The Kik. Vanwege zijn inspiratie door Engelse teksten en Americana is Paul vanaf 2006 actief onder die Britse naam: Keats vanwege de beroemde dichter John Keats, Simon omdat dat mooi past. Als Simon kan hij verhalen vertellen en alle dingen doen zoals hij het wil: z’n eigen muziek, z’n eigen teksten, z’n eigen sound en kleur. Simon zet zijn eerste album Time in 2010 op zijn website – gratis te downloaden. In korte tijd wordt het zo’n 8000 keer gedownload. Hoewel het hem de nodige aandacht bracht – zo berichtte De Telegraaf erover – had hij achteraf enige spijt van de gemiste inkomsten en nu nog vindt hij het jammer dat de plaat nooit op vinyl is uitgebracht.

We zijn nu twaalf jaar verder en Paul/Simon is na meerdere digitale uitgaven toe aan zijn tweede (vinyl) album Falling Star, volledig gewijd aan het fictieve personage James, dat luistert als een muzikale roman, analoog aan Ziggy Stardust of Johnny D. van The Fatal Flowers. Ondertussen heeft hij het loeidruk. Spelen als Simon Keats, terwijl ook The Kik door het land trekt. Praktisch onhandig, vindt Paul, die nu soms zes avonden per week het podium betreedt. Ook artistiek is het lastig scheiden, maar de belevenissen met The Kik – het bandgevoel en sámen muziek maken – zou hij niet willen missen.

Zondag 3 juli speelt Simon Keats in de Schouwburg in Tilburg en de 23ste staat hij in Den Bosch (Theater aan de Parade).

Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Paul Zoontjes: Eric Andersen – Thirsty Boots (1966)

Misschien is Eric Andersen wel de artiest met de meest bizarre levensloop die ik ken en in die zin kan ik geen betere kandidaat bedenken voor dit item. Op zijn 20ste levensjaar vanuit L.A. in New York beland en vanaf daar samen opgetrokken met Folk-legendes als Phil Ochs, Bob Dylan, Dave van Ronk, Linda Ronstadt en meer. Ze maakten deel uit van de Greenwich Village folk scene. Ook trok hij op met Rick Danko van The Band, Lou Reed, Andy Warhol, Johnny Cash, The Beatles en meer.

Uitzonderlijk was dat Brain Epstein rond 1967 besloot hem te contracteren als enige artiest naast The Beatles. Maar Brian overleed dat jaar. Meer tegenslagen zouden volgen; na het artistiek en commercieel succesvolle album Blue River (1972), waren de mastertapes kwijtgeraakt van het vervolgalbum Stages. Eric raakte daarna in vergetelheid en slechts een hardnekkig, maar uitstervende groep volgers kwam hem nog sporadisch bezichtigen.

Ik ben inmiddels vanaf ongeveer 2014 bevriend met Eric en heb in 2017 zijn song Come To My Bedside, My Darling opgenomen in New York met ‘zijn’ producer Steve Addabbo (onder andere ook Lou Reed, Bob Dylan, Suzanne Vega). Het nummer komt dit jaar op een collectie waarop artiesten Eric Andersen eren door zijn werk uit te voeren. Thirsty Boots is gecoverd door Bob Dylan en is één van mijn favoriete Eric Andersen liedjes door de slimme tekst en het prachtige sfeertje. Zijn leven is onlangs verwerkt in een prachtige docu genaamd Songpoet. Hij is slechts enkele keren te zien geweest in Nederland, hopelijk in de toekomst toegankelijk voor iedereen. Maar een man met enorm veel talent en kansen en net zoveel pech en tegenslag.

De oorspronkelijke opname van Thirsty Boots is uiteraard mooi, maar ik hecht toch meer aan de live-versie van het Phil Ochs Memorial Concert uit 1976. Daarin zie je ook zijn charisma, zijn gitaarspel en zangkwaliteit.

Eruit: Judee Sill – The Kiss zou ik graag er uit willen halen. Heel simpel omdat ik er het minst mee heb, vrees ik.

Release Artiest en Titel
1962 Wilson Pickett – Let Me Be Your Boy
1966 Eric Andersen – Thirsty Boots
1967 Q65 – From Above
1967 The Byrds – Everybody’s Been Burned
1968 Syl Johnson – Is It Because I’m Black
1976 Jerry Jeff Walker – Won’t You Give Me One More Chance
1978 Breeze – It’s Only A Matter Of Time
1979 Lee Clayton – If I Can Do It (So Can You)
1986 The Residents – Kaw-Liga
1990 Ivy Green – Real Slow Burn
1993 Herbert Grönemeyer – Chaos
1997 Brad – Lift
1999 Jason Falkner – Holiday
2001 Mr. Len & Jean Grae – Taco Day
2001 Suzanne Vega – Songs In Red And Clay
2002 Clearlake – Wonder If The Snow Will Settle
2004 PJ Harvey – The Slow Drug
2006 Dixie Chicks – Not Ready To Make Nice
2006 IAMX – S.H.E.
2006 Joan As Police Woman – Eternal Flame
2007 Shantel – Disko Partizani
2008 Jim O’Rourke – Pictures Of Adolf Again
2010 Karkwa – Le Pyromane
2012 2:54 – You’re Early
2012 Reignwolf – Electric Love
2015 Flying Horseman – Brother
2015 Yelawolf – Empty Bottles
2017 A/T/O/S – Strong Thing
2017 M-Jo – Buttons I’ve Lost
2019 Jesca Hoop – Red White And Blues

Cursief = niet op Spotify

De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Bazz, Blaudzun, Jaap Boots, Marcus BruystensJohan Buurke, Cashmyra, Dead Elvis, Tessa Douwstra, Timo Epping, Steven Engel, Chris Fallen, Marinus de Goederen, Pascal Griffioen, Joep Gudde, Lenny HelsingSpecs Hildebrand, Ruud Houweling, Karianne Hylkema, Robin Kester, Mike & Mool, Skylar Navaeh, Aafke Romeijn, Martje SchoemakerOllie Schmitz, Arjan SnijdersRick TreffersAd Vanderveen, Peter Visser, Rob Vunderink, Henk Westbroek en Paul Zoontjes.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.