De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten en DJ’s. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke twee weken is er een nieuwe bijdrage.

O, dat is leuk! was de reactie van Bas Barnasconi. Eigenlijk hadden we niet anders verwacht, want Bazz vindt alles leuk. Hij was hij de zanger van VanKatoen; een punkmetalband met uitsluitend Nederlandse teksten, die behalve in Nederland en België ook in landen als Indonesië, Duitsland en de Verenigde Staten opgetreden heeft. In Indonesië hadden ze zelfs een grote hit met Lef. Ze stonden op Lowlands en Pinkpop, als één van de twee zonder platencontract ooit. Hierna startte hij de skaband Bazzookas die wederom overal op de wereld op festivals hun muzikale kunsten vertonen (Sziget, Pohoda Slowakije en Blue Mountain Australië en daarmee aantonen dat muziek universeel is ongeacht de taal.

In de tussentijd is hij DJ bij Pinguin Radio, parkeert zijn befaamde buzz in de buurt van een bevriende Nederlander om hem of haar vervolgens het hemd van het lijf te vragen en hun 25 favoriete plaatjes krijgen een prominente plek op de Pinguin-playlist. Én hij is de stem van de jingles en het geluid van veel Snob 2000-jingles en de aftelling. Kortom, een veelzijdig maar bovenal gezellig mens en muziekliefhebber.

Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Bas Barnasconi (Bazzookas): Shantel – Disko Partizani (2007)

Het was voor mij een twee-ledige eye-opener. Ik dacht dat uit het Oosten alleen maar zwaarmoedige depressieve muziek kwam. Met van die afschuwelijke klarinetten en geklaag. Ik betrapte mezelf op een vooringenomen vooroordeel. Maar de kracht, de cross over en het lef van Shantel heeft mij enorm geïnspireerd. De arrogantie van de muziek, alle look-a-likes en kopieën die gemaakt wordt vanuit de traditie en het superieure-, decadente gevoel van het westen, U.K. en U.S.A. wordt totaal teniet gedaan door de essentiële behoefte van Shantel aan muziek die je doet ontsnappen aan de werkelijkheid.

Het heeft mij enorm geïnspireerd me niet te laten leiden door de zogenaamde ‘ontdekkers’ en ‘bepalers’ in de muziekwereld. Journalisten, DJ’s, muzieksamenstellers. Eigenlijk alle mensen die zich heel belangrijk voelen in de muziek industrie maar zelf geen noot kunnen spelen. Shantel vertegenwoordigd voor mij het gevoel dat jezelf het enige bent dat telt. Als kunstenaar. Waar in eerste instantie niemand op zit te wachten. Totdat je je eigen weg en pad hebt ontdekt. Vol houden. Dat je tegen de stroming in van middle of the road-meelopers ontdekt dat er mensen zijn die de zelfde kracht, dezelfde energie uit jouw creaties halen. Dat je bestaansrecht vanaf dan verder reikt dan je eigen zolderkamer of oefenhok.

Shantel for President.

De track die eruit mag is voor mij die van de Fatal Flowers. Ik heb deze band altijd zwaar overgewaardeerd gevonden. Ben ze regelmatig tegen gekomen op festivals waar ik ook mocht aantreden en het viel mij altijd op dat het publiek in slaap viel tijdens hun concerten, dat de ‘Dutch disease’ wellicht daar ontstaan is. Nu met hun ‘come back’, terwijl ze echt wel met een reden uit elkaar gingen (ruzie, haat en ellende), voelt het voor mij helemaal als we kunnen niks anders, al onze eigen projecten zijn mislukt, laten we ‘t ouwe trucje nog maar een keer doen. De zalen, managers en het publiek trapt daarin. Niks mis mee. Maar geen artistieke behoefte ligt daaraan ten grondslag. Ego en geld zijn wellicht de redenen. Net als alle mash up, tribute en cover/karaoke bands, een gevaar voor de ontwikkeling van de muziek van nu.

Release Artiest en Titel
1946 Louis Jordan – Ain’t That Just Like a Woman (They’ll Do It Every Time)
1967 Q65 – From Above
1973 Judee Sill – The Kiss
1976 Jerry Jeff Walker – Won’t You Give Me One More Chance
1977 Frankie Miller – Searching
1978 Andrew Gold – Still You Linger On
1978 Breeze – It’s Only A Matter Of Time
1979 Lee Clayton – If I Can Do It (So Can You)
1981 Frank Zappa – Tinsel Town Rebellion
1984 Let’s Active – Waters Part
1986 The Feelies – Slipping (Into Something)
1988 Public Enemy – Rebel Without A Pause
1991 Toad The Wet Sprocket – All I Want
1992 The Saw Doctors – Never Mind The Strangers
1993 Morphine – Thursday
1999 Chuck Prophet – I Couldn’t Be Happier
1999 Jason Falkner – Holiday
2001 Hedwig & The Angry Inch – The Origin of Love
2004 Iron & Wine – The Trapeze Swinger
2006 Dixie Chicks – Not Ready To Make Nice
2007 Shantel – Disko Partizani
2008 Jim O’Rourke – Pictures Of Adolf Again
2009 Micachu & The Shapes – Curly Teeth
2006 Tim Minchin – Prejudice
2011 Sarah Siskind – Yellow And Blue
2012 2:54 – You’re Early
2014 The Big Hunger – Ways To Waste Time
2015 Blue Stahli – Not Over Til We Say So
2015 Flying Horseman – Brother
2017 M-Jo – Buttons I’ve lost

De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Robin AssenUna BerginBertolf, Pip BlomMarcus BruystensDJ Ratz, Marinus de Goederen, Joep GuddeKevin de Harde, Hugo HeinenLenny HelsingAnne-Maarten van HeuvelenSpecs Hildebrand, Rick de LeeuwMaceál, Paul de Munnik, Michiel PapenhoveAafke Romeijn, Ton Scherpenzeel, Ollie Schmitz, Arjan Snijders, Robby Valentine, Joop van NimwegenHans Vandenburg, Ad Vanderveen, Michiel VeenstraRob Vunderink en Jonas Winterland.

One comment

  1. Zo Bazz, had je nog wat af te rekenen met Richard Janssen? Hoe je het wendt of keert, de Flowers behoorden in hun tijd tot de vaderlandse top, en ik heb dan ook echt zin in hun optreden in ‘t Paard, komende maand. For old times, artistiek of niet.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.