Je hebt van die stemmen… Billy Corgan van The Smashing Pumpkins, Axl Rose van Guns N’ Roses, Brian Johnson van AC/DC… Ik zelf weet niet hoe snel ik de radio uit moet zetten als ik Train hoor of Maroon 5. Irritante stemmen (en, vooruit, slechte…
The Battle: Luduvudu
Jongen ziet meisje wel zitten, jongen versiert meisje, jongen krijgt meisje, meisje verlaat jongen, jongen heeft verdriet. Of omgedraaid natuurlijk. Negentig procent van de popliedjes gaat over één van deze stadia van de liefde. Omdat liefdesverdriet nu eenmaal een de beste aanleiding is om fantastische…
Richard Hawley – Tonight the Streets Are Ours
Het was liefde op het eerste gezicht toen ik Tonight the Streets Are Ours hoorde. Elke keer dat het nu voorbij komt, ben ik weer verliefd. Dit nummer belichaamt het zinderende gevoel van voor het eerst ‘s nachts samen door de stad slenteren. Eerst voorzichtig en nog een beetje…
Marillion – Ocean Cloud
Al jaren heb ik met mijn beste vriend een apart ritueel. Het zal wel een mannending zijn, maar toch leveren ook domme mannendingen soms mooie resultaten op. Het ritueel is als volgt. We plannen een vrijdagavond waarop onze vrouwen ons zeker weten niet storen en…
The Battle: Sia
Sia is een beetje de Hall & Oates van deze tijd. Iedereen kent minstens drie liedjes van haar, maar haar naam doet bij weinigen een belletje rinkelen (over het waarom daarvan later meer). O ja, zul je zeggen: welke dan? Nou, Titanium, Clap Your Hands,…
Primal Scream – Loaded
Primal Scream. Voor een deel zal ik altijd blijven denken aan John Lennon in foetushouding. Met Yoko Ono er zoemend naast. Of zoiets. Maar voor het grootste deel denk ik dan toch aan het werk van de band Primal Scream voorbij. Lichtend voorbeeld van Britse…
The Battle: Faith No More
Vraag een willekeurige huisvrouw op straat wie Faith No More is, en ze zal je schaapachtig aankijken. Zet een koptelefoon op haar hoofd en draai Easy, en je hebt waarschijnlijk meer succes. Er waren meer bands in de jaren negentig die last hadden van dit…
The Serenes – The Gathering of Eighteen Years of Silence
Vandaag is het Deel Je Blog Dag. Wie kun je dan beter uitnodigen dan de leukste muziekblogger van Nederland? Niels Aalberts van Eerste Hulp bij Plaatopnamen (lees die!) zei nog ‘ja’ ook. Zijn verhaal lees je hieronder en op zijn site. ‘Daryll-Ann’s H P Confirm wilde ik…
The Pogues – London You’re a Lady
Er zijn drie reacties mogelijk als je de naam Shane MacGowan laat vallen tijdens het doorsnee verjaardagsfeestje. De meest waarschijnlijke is nog altijd: ‘Wie?’ Tweede in de rij: ‘Die vent met die rotte tanden die ooit ladderzat werd afgevoerd van Pinkpop?’ En de minst gehoorde:…
The Battle: Unplugged
Layla van Eric Clapton, I’ll Be There van Mariah Carey, het hele Unplugged-album van Nirvana; begin jaren negentig leverde het MTV-programma Unplugged flink wat hits op. De Nederlandse variant 2 Meter Sessies (uit het gelijknamige radioprogramma van Jan Douwe Kroeske) volgt eigenlijk hetzelfde concept: versterking…
Supergrass – Tales of Endurance
‘Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan’, schalde het in 1971 uit Nederlandse radio’s. Sindsdien hebben muzikanten in binnen- en buitenland Maria Telgenkamps vraag beantwoord, met titels van liedjes én albums. Het album Road to Rouen van Supergrass ritst probleemloos in een lijstje met…
The Black Crowes – She Talks To Angels
1990. ‘Rock’ stond nog synoniem voor de hardrock van haarbands als Guns N’ Roses en Bon Jovi. Maar de wind of change waaide toen al door te Top 40 (en dan heb ik het niet over de Scorpions): er kwam steeds meer ruimte voor een…
The Battle: Pavement
Wat is het meest ondergewaardeerde liedje van Pavement? Van wie?? Juist, een compleet ondergewaardeerde band. Wat maakt het handjevol fans dan zo enthousiast? Misschien wel juist de anti-houding. Dwarse melodieën, weinig stemvast gezongen en gespeeld door jongens die het oefenhok van de gemiddelde puberband uit…
Tim Knol – Music in my Room
Als artiest kun je Tim Knol nauwelijks ondergewaardeerd noemen. Of zijn albums een commercieel succes zijn weet ik niet, maar er zijn weinig Nederlandse artiesten die de afgelopen jaren zo bejubeld zijn (zowel door de serieuze popcritici als door het publiek) als hij. En dat…
Dusty Springfield – So Much Love
Als je het hebt over Dusty Springfield, dan zijn er eigenlijk drie (elkaar niet uitsluitende) categorieën kenners. Een deel kent haar van jaren-zestig-hits als Son of a Preacher Man en I Just Don’t Know What To Do With Myself. Dan heb je mijn generatie, die…
The Battle: Kinderen voor Kinderen
Als tien volwassenen de moeite nemen om hun favoriete liedje te verdedigen, dan doe je iets goed als kindermuziekinstituut. Enigszins onverwacht liep het meteen storm na de oproep van Ilona de Bok voor een Kinderen voor Kinderen Battle. Allemaal serieuze muziekliefhebbers met een zwak voor…
The Battle: Muse
Heeft Muse eigenlijk wel ooit een hit gehad? Als je uitgaat van noteringen in de Top 40 kun je niet anders dan ‘nee’ antwoorden: de single die het wat dat betreft het beste heeft gedaan is Sing For Absolution, die een nummer 12-positie bereikte. Welk…
Blaudzun – Quiet German Girls
Zo eens in de zoveel tijd steekt er een Nederlandse artiest de kop op die het nét iets anders doet. Die je niet meteen kunt plaatsen. Blaudzun is zo iemand. Okay, zijn verschijning is opvallend (grote bril met dik zwart montuur, zwarte kleding), maar het…
The Battle: Klein Orkest
Eén van de bekendste protestliedjes uit de Nederlandse popgeschiedenis werd geschreven en gezongen door… Jajaja, natuurlijk hebben we onze archetypische protestintellectueel Boudewijn de Groot, met zijn Welterusten, Meneer De President. Maar die bedoelen we nu even niet (en ook niet Ben Ik Te Min van…
