Ik weet niet meer precies waar ik dit nummer voor het eerst hoorde, maar ik weet wel dat ik geen idee had dat ik naar Dropkick Murphys luisterde. Immers, we kennen Dropkick Murphys van hun energieke mengeling van hardcore punk muziek met Ierse folk. Maar dit is anders, dit is akoestisch, folk, americana! Hoezo komt een punkband hier opeens mee?
Het antwoord draait om één man: Woody Guthrie, de legendarische folkzanger, troubadour van de Verenigde Staten in de jaren 40 en 50 en inspiratie van heel veel grote artiesten. Woody stierf al in 1967, maar zijn invloed is nog springlevend, mede door de oneindige hoeveelheid liedjes (hij schreef er meer dan 3000!) die hij nagelaten heeft. (Kleine sidenote: Hoezo hebben wij nog nooit eerder aandacht aan deze legende besteed op Ondergewaardeerde Liedjes?)
Het was de dochter van Woody, Nora Guthrie, die de band benaderde. Nora beheert het archief van Woody en vond nog dozen met ongebruikte teksten. Dropkick Murphys leek haar de perfecte band om deze om te zetten in muziek. Zij hadden immers eerder al een grote hit gescoord met Shipping Up To Boston, ook een tekst van Woody, en ze was onder de indruk geweest van wat voor nummer Dropkick Murphys destijds van de tekst gemaakt had.
Voor de band was dit een grote eer. Zij bewonderden Woody Guthrie voor de manier hoe hij zich altijd uitsprak op sociaal en politiek vlak en vooral tegen het fascisme. Voor hen was hij de ultieme punk. Zij besloten voor het project naar de historische Church Studio in Tulsa te gaan, vlak bij de geboorteplaats van Woody, Okemah, om zo goed mogelijk de sfeer mee te krijgen van de omgeving waarin Woody opgroeide.
De teksten leverden zoveel materiaal op dat ze er uiteindelijk twee akoestische albums van maakten. Het eerste album, This Machine Still Kills Fascists, is vernoemd naar de slogan die Woody altijd op zijn gitaar schreef: This machine kills fascists. Het tweede album kreeg de titel Okemah Rising, vernoemd naar de geboorteplaats van Woody. Dat de albums akoestisch zijn wil overigens niet zeggen dat het rustige muziek opleverde. De nummers hebben wel degelijk de stevige energie die we van Dropkick Murphys kennen.
Two 6’s Upside Down werd als eerste single uitgebracht van The Machine Still Kills Fascists. Waar in andere nummers de anti-fascistische teksten van Guthrie duidelijk doorklinken (luister bijvoorbeeld naar Run Hitler Run of Dig A Hole), lijkt dit meer op een typisch verhaaltje uit het Wilde Westen. Het gaat over een man die zijn goud vergokt, daarna de geliefde van zijn vrouw doodschiet en uiteindelijk in de cel belandt, waar hij nog 99 jaar moet zitten. Een heerlijk catchy nummer wat mij betreft. Dus ook al klinkt het wat anders dan we van Dropkick Murphys gewend zijn, dat is wat mij betreft zeker geen slechte zaak.