In China is 2024 het jaar van de Draak. Qua muziek is 2024 voor mij vooralsnog het jaar van Adam. Waar ik in mijn vorige individuele bijdrage over Adam Lytle nog een beetje valsspeelde met een nummer uit 2023 (dat ik overigens pas in 2024 leerde kennen), is het nummer Ghost Story van Adam Remnant echt een product van 2024. En zeker geen draak van een nummer.
Remnant (Athens, Ohio USA) loopt al de nodige jaren mee in de muziek. Eerst als leadzanger en songwriter van de folk-rock band Southeast Engine en inmiddels ook alweer bijna 10 jaar als soloartiest, zo valt te lezen op zijn website. Deze local hero kwam bij mij op de radar door de release van zijn nieuwe EP Sunrise at the Sunset Motel. In de titeltrack zingt hij terecht: ‘No one knows my name around here‘. Tijd om daar verandering in te brengen en dat doe ik met een ander nummer van deze EP: Ghost Story.
Tell me your ghost story
The one embedded in your memory
Het nummer begint verhalend en de stem van Remnant pakt je meteen. Alsof je met volle aandacht luistert naar iemand die een verre herinnering weer nieuw leven in probeert te blazen. Halverwege het nummer maakt Remnant een duidelijke draai. Zowel muzikaal als tekstueel
We are so in the dark
And it got me thinking
Who paints this picture?
Who proofread the ingredients for gunpowder?
And who′s to say we should listen?I’m done listening
I’m done deciphering
All the ways this world lets us down
Down down downLet′s get out of here
Let′s go uptown
Share a drink
Cheers to you and me
You and me
De verre herinnering zorgt voor het overdenken van het heden. Zonder er heel lang heel zwaar aan te tillen. Met goed gezelschap en drank ziet alles er immers een stuk vriendelijker uit. Laten we die herinnering vasthouden. Wat Remnant betreft ben ik nog lang niet klaar met luisteren. Laten we daarop proosten. Cheers Adam!
