New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM) was de stroming die Tygers Of Pan Tang meevoerde in de vroege jaren 80. Ze hadden hun idolen in Led Zeppelin, Deep Purple en Black Sabbath. Tygers Of Pan Tang opgericht in 1978 debuteerde in 1980 met hun eerste album Wild Cat. Deze werd in de metalwereld erg goed ontvangen en dan ontstaan meteen de eerste scheurtjes in de band. Die scheurtjes werden goed geplakt met het aantrekken van een (naar mijn oordeel) geweldige zanger Jon Deverill en ze maakten in de ogen van veel metalfans uit die tijd hun beste album Spellbound. Maar dan ontstaat er druk vanuit de platenindustrie en wordt iets te geforceerd een derde album opgenomen. Dat resulteert in een volgende scheur en John Sykes (later gitarist bij Thin Lizzy en Whitesnake) neemt afscheid.

Het afscheid van John Sykes is weliswaar een aderlating, maar het resulteert ook in wederom een nieuwe richting die meteen een stuk commerciëler was. Bij de trouwe fanbase zorgde dit voor een tweespalt, maar het resulteerde wel in het grootste succes tot op dat moment, namelijk het album The Cage. De druk en bemoeienis van de platenmaatschappij is op dat moment nog groter dan ooit en dat blijkt uiteindelijk niet het beste voor de samenhang van de band. Echter de ingeslagen weg bracht ook wat baanbrekende effecten teweeg in de muziek van destijds en deze hadden invloed op bands als Def Leppard. Het resultaat is goed terug te horen in een nummer als Rendezvous.

Zanger John Deverill is anno 1982 nog steeds de leadzanger op The Cage en in het nummer Rendezvous en dat maakt de sound episch. Fred Purser heeft gitarist Sykes vervangen en de band gaat voor het grote publiek en treedt op als een van de headliners op het Reading Pop Festival in 1982. Wat Rendezvous nog meer episch maakt is de drumpartij in het nummer. In die tijd (vroege jaren 80) was het zeer ongebruikelijk om elektronische en akoestische drums door elkaar te gebruiken in de metalmuziek. Het maakt Rendezvous speciaal en ondanks de commerciële druk van de platenbonzen, geeft dit toch een nieuwe dimensie in de rockmuziek. Drummer Brian Dick is op deze manier misschien ongewild een echte pionier. Ook Dick heeft de band uiteindelijk verlaten en in de huidige bezetting is alleen de originele gitarist Robb Weir nog aanwezig. Hun laatste album Bloodlines is zeker niet onaardig, maar haalt het niet bij het repertoire met zanger Deverill.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.