Tom Pintens was een Vlaamse muzikant. De ware muziekliefhebber heeft hem vaak horen spelen, en wellicht ook regelmatig live gezien. Hij was van veel markten thuis, een multi-instrumentalist die bij een aantal fantastische bands speelde, waarvan Zita Swoon en Het Zesde Metaal wellicht de meest aansprekende namen zijn. Daarnaast heeft hij heel veel gastbijdragen geleverd en werkte hij onder andere ook samen met Tamino, en met Roosbeef. Hij was die charmante muzikant met die markante krullen die de zwaartekracht leken te weerstaan. In de nacht van 3 op 4 augustus overleed hij. Slechts 48 jaar werd hij. Darmkanker.
In Antwerpen begon het voor hem. In de jaren negentig. Dankzij het succes van dEUS werd er naarstig naar ander talent gespeurd. Pintens zat op het conservatorium en was eigenlijk meer gericht op klassieke muziek. Toch begon hij samen met drie andere muzikanten een bandje, A Beatband genaamd. De frontman was Stef Kamil Carlens, bekend van dEUS. De band veranderde nog voor het debuutalbum van naam, Moondog Jr. In 1996 moest de band – wegens een juridisch conflict met de artiest Moondog – de naam weer veranderen. Het werd Zita Swoon. Maar omdat er zoveel kon in Antwerpen in die tijd – er was geld en belangstelling – was hij ook nog met een écht eigen band begonnen, Flowers For Breakfast.
Flowers For Breakfast hield er na twee albums mee op. Maar het deerde hem blijkbaar niet heel erg uiteindelijk. Hij vond zijn weg op een andere manier; het paste hem heel goed om met anderen te spelen. Vaak als rechterhand. Op het podium was hij op die manier ook op een mooie manier aanwezig, hij wist een act sterker te maken. Persoonlijk heb ik veel mooie herinneringen aan verschillende Zita Swoon-optredens, een tijdlang was die band voor mij de beste band van de wereld; Carlens is natuurlijk de man waar je blik als vanzelf naar toe wordt getrokken. Maar Pintens was op zijn eigen manier zo puur en straalde klasse uit, zonder onbescheiden over te komen. Zijn muzikaliteit ging nimmer gepaard met overdreven spierballenvertoon, maar hij had zo ontzettend veel in huis. Dit werd blijkbaar ook onderkend door Wannes Cappelle van Het Zesde Metaal. Vanaf 2012 behoorde Pintens ook tot de vaste bezetting van die band. Dit najaar komt een nieuw album uit, als artistiek afscheid nog geproduceerd door Pintens.
Voordat hij voor vast bij Het Zesde Metaal kwam heeft hij toch ook nog drie Nederlandstalige soloalbums uitgebracht: drie parels van het ondergewaardeerde soort vol fascinerende muzikaliteit. Hiermee bewees hij dat hij absoluut ook op volledig eigen kracht een topartiest was. Met het nummer In Charleroi had hij in 2009 een radiohit in eigen land. In 2011 kwam zijn laatste soloalbum – De Oogst – uit, via Excelsior Recordings.
Vlaanderen heeft al met al een bescheiden icoon verloren; de muziekliefhebber zal hem missen. Het vertrouwde beeld van de muziekminnende krullenbol zullen we voortaan vanuit de herinnering moeten oproepen.
