Ondergewaardeerd is natuurlijk ook maar een mening. En nu deze blog multi-auteur is geworden, is het tijd om meningen tegen elkaar uit te spelen. In de serie The Battle Of strijden bloggers om de gunst van de lezer: wie heeft gelijk en komt met het meest ondergewaardeerde liedje op de proppen?
Doe je ogen dicht, stel je voor dat je in een voetbalstadion zit (of naar Studio Sport zit te kijken) en dat de halve tribune de melodie van Seven Nations Army scandeert: Tuuuhhh, tuh tuh tuh tuh tuuuuuuhhh, tuuuuuuhhh. De grootste hit van The White Stripes is daarmee misschien wel de bekendste baslijn van de afgelopen tien jaar. Ook mooi trouwens: de live-versie van Audioslave.
Wat moeten we verder zeggen over The White Stripes? Een excentriek duo, Jack en Meg White, maakten minimalistische muziek (vaak alleen drum en gitaar of piano en zang), met een vette knipoog. Hun stijl zat ergens tussen blues, garagerock en country in. Vorig jaar besloten ze helaas als duo te stoppen. Van Meg is sindsdien weinig meer vernomen. Jack is solo en deed al langer van zich spreken in The Raconteurs en The Dead Weather.
Keuze Freek Janssen: Hotel Yorba
Hun eerste hit in Nederland valt ongetwijfeld in de laatste categorie. De eerste keer dat je het hoort komt het misschien een tikje lachwekkend over: het klinkt als ouderwetse hillbilly-country uit begin twintigste eeuw (ongeveer uit de tijd dat Hotel Yorba gebouwd werd). Als je Hotel Yorba wat vaker gehoord hebt, valt het kwartje: de energie en de humor van het liedje (all they got inside are vacancies) zijn onweerstaanbaar. Needless to say dat het geen hit werd.
Keuze Martijn Vet: Fell In Love With A Girl
Fell In Love With A Girl had natuurlijk dé hit van The White Stripes moeten zijn. Een liedje dat zo van A tot Z klopt, tot de fantastische LEGO-video aan toe. Die opening met de heerlijke gitaarriff. De (zeker voor Meg White-begrippen) uitmuntend getimede eerste klap. Ook hier humor in de tekst (these two sides of my brain need to have a meeting). En het Ah-ahahah-aaah-aaah! verderop, dat ik in gedachten ook moeiteloos door stadions hoor galmen. Voordat de twee minuten om zijn, is het klaar. Bam!
Ach, weet je, eigenlijk vind ik Fell In Love With A Girl ook wel briljant. Is een van mijn favoriete liedjes in mijn Spotify-playlist die ik altijd opzetten tijdens het hardlopen. Scheelt altijd 2 kilometer per uur :). En die cover van Joss Stone, die kon eigenlijk écht niet.
Als Offend in Every Way ooit op single was uitgebracht, had ik die gekozen. Wonderlijk nummer, met een gitaarrif die maar niet op lijkt te houden.
Heel moeilijk dat 1.2.3. te zeggen.
Dead Leaves And The Dirty Ground?
Little Room?
Hypnotize?
Die cover van Joss Stone vind ik ook verschrikkelijk. Offend In Every Way is ook mooi inderdaad. We zijn te lief voor elkaar. 😉
Voor de liefhebber: check de nieuwe single van Jack White op de site van Werchter: http://rockwerchter.be/en/lineup/artist/jack_white
En een eerder aflevering van Ondergewaardeerde Liedjes over de Raconteurs en het geweldige Broken Boy Soldier: http://ondergewaardeerdeliedjes.wordpress.com/2011/05/14/5477409609/
heb altijd wel een zwak gehad voor ‘Dead leaves and the dirty ground’ en ook voor ‘Icky Thumb’
Dead Leaves vind ik ook geweldig. Beste van Jack White tot nu toe is voor mij het tweede Raconteurs-album.
Wellicht kun je een poll toevoegen bij deze post? Zodat we op een van de twee liedjes kunnen stemmen, leuk idee!
Goeie tip Karin! Kom maar op :).
Oeh, nek aan nek! 🙂 Goed idee! Stemt allen!
De spanning stijgt!