In juli en augustus blikken we (terug) naar de Summer Of Love. Verhaaltjes over verliefdheid, (verloren) liefdes en relaties, het zomergevoel en de liefde voor muziek.
Het is een mooi contrast met die eeuwige kerstkraker die aan het einde van elk jaar weer ettelijke honderden keren op de radio voorbij komt: On The Beach van Chris Rea. Een zwoel zomernummer waarin hij bewijst ook de sfeer van dát seizoen perfect samen te kunnen vatten in een liedje. Mede dankzij dat héérlijke gitaarmelodietje…
Het was ook dat melodietje dat mij greep toen ik het voor de eerste keer hoorde, ergens rond de eeuwwisseling. Maar dan wel in de versie van York. Een Duits producersduo dat het liedje nog een extra zomerse dimensie meegaf door het om te toveren in een dromerig trancenummer. Doe daar de zonnige clip bij en je hebt een zomerknaller te pakken.
Zou je zeggen… Maar de praktijk bleek weerbarstiger. In ieder geval in Nederland. Want in tegenstelling tot Engeland, waar het in de zomer van 2000 doorstootte tot de top 5 van de UK Singles Chart, haalde het hier de Tipparade niet eens. Het is dan ook vooral te danken aan mijn brandwoede van destijds – álles zette ik op CD – dat ik mij het plaatje nog herinner. Anders was het ongetwijfeld voor eeuwig uit mijn geheugen verdwenen.
Hoewel…héél misschien dat het nog één keer naar boven zou zijn gekomen toen ik jaren later het origineel van Chris Rea leerde kennen en ik wellicht had gedacht: Hee… was hier niet ook een dance-versie van? Maar ik ben blij dat het destijds een van de tracks op de (zéér) limited edition dubbel-CD Erwin’s Summer Trance werd.
Volg de Summer Of Love op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Love Gang – Can’t Seem To Win
Axis – Someone
