Op #66 in de Snob 2000
Ik ben zo geen verzamelaar, maar ik doe wel mijn best om van favoriete bands een collectie op te bouwen. Die van Tool is niet compleet (wel bijna), maar dat geeft niet want ik heb het mooiste in huis, kijk maar! Wat een vormgeving, nietwaar? Heel mooi spul. Links vooraan ligt hun allerbeste album Ænima uit 1996.
Dat werk, hun tweede album, was mijn kennismaking met de band. Ik liep toen stage op een redactie en platenmaatschappijen stuurden elke week hun nieuw uitgekomen cd’s op, die op de redactie in een grote bak werden verzameld, waar je als stagiaire ook in mocht kijken. Ik zat toen ik mijn zwarte periode en dacht: joehoe, een zwarte cd, die neem ik mee. Echt. Ik kende de muziek niet, hè? Dit was pre-YouTube en Spotify natuurlijk.
Die avond luisterde ik voor het eerst. En ik dacht: wat.is.dit? Wat is dit? Het was metal zoals ik het nog nooit had gehoord. Absurd, nieuw, afwijkend, bedwelmend (zeg, 3 LSD-postzegeltjes, plus 4 XTC-pillen in één – denk ik), verslavend, kippenvel-makend. Anno 2018 heb ik er nog steeds geen goede woorden voor (probeer de LSD-postzegeltjes maar eens). Daarom ben ik nooit recensent van beroep geworden.
Het allereerste nummer dat ik van Tool hoorde, was dus het eerste liedje op het album en dat is Stinkfist. Dat was, zo ontdekte ik later, ook de single. Logisch, want het is van dat album een van de makkelijkere liedjes. En hoor toch eens: wat een explosie! Wat een levenslust! Wat een melodie. Hoor de gitaren, de tempowisselingen, het vervormde stemgeluid van Maynard James Keenan. Compassie boven angst, dat zei de zanger over het nummer. Inderdaad. Later ontdekte dat er welhaast een hele filosofie bij dit album hoort (check Wikipedia maar eens). Geniaal.
Puristen vonden het album Lateralus dat in 2001 op Ænima volgde een beetje een tegenvaller, want wat makkelijker in het gehoor liggend. Sowieso een kulargument, want er staan me toch mooie nummers op. Neem de single Schism. Ik zeg weer LSD-bedwelmend. Tool op zijn best. En dan die clip.
Anyway, sindsdien ben ik fan. Maar ik heb ze slechts een keer live gezien. 9 november 2006 in Ahoy’. Een jaar later kwamen ze op Lowlands, maar toen zat ik nog in mijn antifestivalfase, dus bleef het bij 2006.
Na die tijd werd de liefde van de Tool-fan zeer op de proef gesteld. Zanger Maynard James Keenan ging in de wijn en bracht rare muziek uit (Puscifer) en Tool zei elk jaar opnieuw: misschien komt er een nieuw album. Misschien niet. Misschien wel. Misschien toch maar niet. We zitten in de studio. We zijn weer gestopt in de studio. Ken je het concept van Free Bird! roepen tijdens live-concerten? Nou, dat kun je in gesprekken doen met ‘nieuw album van Tool!’ Hilarisch.
Gelukkig hebben we als goedmakertje dit jaar fijn werk van de spin-off A Perfect Circle gekregen en komt deze band in december naar Afas Live. (Hurray! Vond het zo jammer dat ze dit jaar op Pinkpop stonden en niet op Best Kept Secret, maar daar pasten ze ook eigenlijk niet). Maar welk nieuws kwam tot onze oren en ogen gisteren? Tool komt naar de Ziggo Dome. Ik zag het staan en mijn geluk kende even geen grenzen. Tool komt naar Amsterdam!
De band vertikt het nog steeds om zijn muziek op Spotify te zetten en eigenlijk is dat geweldig. Hun muziek is als goede whisky die je niet zo maar en passant in afspeellijsten voorbij moet horen komen. Tool moet je ervaren. Dus, hup vanaf de cd en 18 juni live. Doen hoor.
Zelfde ervaringen met deze band… Third eye moet wel het meest ondergewaardeerde nummer ooit zijn!