Overdaad schaadt. Er komt zoveel nieuw materiaal uit dat ik nog sneller moet schiften dan ik al deed. Elke week een vluggertje Graadmeteren, de magazines erop na slaan en daarna een korte impressie via de mediakanalen. Met andere woorden, wanneer het mij niet binnen 30-45 seconden pakt is de kans voorbij. Ongetwijfeld mis ik daarmee het een en ander, maar een mens moet keuzes maken. Er passen maar zoveel uur in een dag en in de tussentijd moet ik ook de Snob 2000 keuzelijst doorwerken, mijn radio-uurtjes maken (Snobuur, Nuggets) en sinds kort ben ik verantwoordelijk voor Pinguin Vintage. Een heerlijk nostalgische zender met uitsluitend muziek die in mijn jeugd op de radio te horen was: de fifities, sixties en seventies. Maar met een twist: vergeten hit(je)s, elpeetracks, Billboard Hot 100 en onbekende muziek die het beluisteren meer dan waard is, aangevuld met natuurlijk de grote hits. Het heeft mij wat uurtjes graafwerk gekost om een brede selectie te maken, en de werkzaamheden gaan door. Een Duitser op een Holland’s strand zou jaloers op mij zijn.
Natuurlijk hoort de (hard)rock thuis op Vintage en dus heb ik alle albums van Scorpions herbeluisterd. Het is bijna niet te geloven, maar Scorpions bestaan al sinds 1965, maar pas in 1979 kregen ze met Lovedrive succes bij het ‘grote’ publiek. Ik kan dat begrijpen wat de echt goede tracks uit de jaren zeventig zijn bij wijze van spreken op een hand te tellen.
Het zal mijn voorkeur liggen, maar ik heb altijd moeite met de uptemponummers van de band. Kan met de stem van Klaus Meine (die er pas in 1969 bij kwam) te maken hebben, maar ik vind ze het beste wanneer ze een slowrock maken: Is There Anybody There, Wind Of Change, Send Me An Angel en You And I. De eerste singlehit kwam met Still Loving You in 1984 en de laatste singlehit dateert alweer uit 1996.
Inmiddels hebben de mannen alweer drie keer definitief afscheid genomen, maar elke keer besluiten ze toch nog een elpee te maken gevolgd door een wereldwijde afscheidstoernee. Dit jaar kwamen de oude rockers met het album Rock Believer. Eigenlijk had deze in 2020 moeten uitkomen, maar corona schopte het tigste afscheidsfeestje in de war. Ach, een vertrouwd en succesvol recept moet je niet aanpassen, maar persoonlijk vind ik een heel album van de mannen te eentonig. Nou heb ik dat vaak met (hard) rockbands, maar zoals altijd staat er altijd die lekkere Scorpions-ballad bij. When You Know doet aan Still Loving You denken en daar is helemaal niets mis mee.
