De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke twee weken is er een nieuwe bijdrage.
Onze gaste is pas sinds 2015 full-time muzikante en heeft pas één album op haar conto staan (en een EP). Maar dat is dan ook gelijk een klassieker. Opgenomen in New York en uitgegeven door een Brits label, vol met esoterische en dromerige pareltjes. Fading Lines werd zelfs tot 3FM Megahit uitgeroepen. Optredens is Nederland, België, Frankrijk, Italië, Groot Brittanië en de V.S. volgden elkaar in een rap tempo op. Een zeer drukbezette dame.
We zijn daarom bijzonder blij, dat ze tijd vond om een schitterende bijdrage te leveren.
Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Annelotte de Graaf (Amber Arcades): Yo La Tengo – Today Is The Day (2003)
Om te beginnen vind ik Yo La Tengo überhaupt één van de meest ondergewaardeerde bands ooit. Voor mij vormen ze een essentieel onderdeel van de ontwikkeling van alternatieve muziek in de jaren ’90, samen met bands als The Breeders, Nirvana, Pixies, My Bloody Valentine, Sonic Youth, etc. Waar die laatstgenoemden (voor zover ze nog bestaan) allemaal echter inmiddels enorme zalen uitverkopen en alom worden geroemd om hun invloed en bijdrage, is Yo La Tengo nog relatief klein gebleven. Relatief, want ze verkopen inmiddels wel de grote zaal van Paradiso uit wanneer ze ons land aandoen. Maar toch: zeker geen HMH taferelen zoals de Pixies.
Persoonlijk is Yo La Tengo – denk ik – mijn favoriete band uit dat tijdperk. Het is ontzettend inspirerend hoe ze zichzelf keer op keer opnieuw hebben uitgevonden. Vergelijk een plaat als Fakebook (luchtige, beetje quirky alt folk) met een plaat als Painful (bezwerende shoegazy rock) en het verbaast je, dat deze twee platen aan dezelfde band ontsproten zijn. Ook brengen ze zo af en toe een plaat uit vol met eigen bewerkingen van nummers van andere artiesten, en brengen ze geregeld ook alternatieve versies uit van hun eigen nummers. En dat alles doen ze al meer dan dertig jaar.
Ik heb Ira Kaplan een paar jaar terug nog geïnterviewd en wat me vooral is bijgebleven is zijn oprechte, geïnteresseerde en open houding. Geen groot rock en roll persona, maar een vriendelijke man die zich nog steeds lijkt te verwonderen over wat er allemaal kan met muziek en nog lang niet is uitgedoofd qua inspiratie. Toen ik vroeg waar ze na al die jaren nog inspiratie vandaan haalden om platen te maken, zei hij dat ze het vooral gewoon heel erg leuk vinden om als groep, voor elkaar en met elkaar dingen te creëren. Voor mij als muzikant is hun houding ten opzichte van een muzikale carrière een groot voorbeeld. Niet meteen een hitje willen scoren en even een paar jaar het clubcircuit ronddwalen om daarna inspiratieloos uit te doven. Maar muziek juist als een constante ontwikkelingsreis zien die samenloopt met je eigen ontwikkeling als mens, en daar je leven lang mee bezig blijven.
Today is the Day is het eerste liedje wat ik ooit hoorde van Yo La Tengo. Ik had bij een vage platenzaak in Philadelphia tijdens mijn studie in 2010 een soort mixtape CD gekocht voor een dollar, waar het nummer op stond. Ik was meteen verknocht aan het nummer, en aan de band even later ook. Het is ook een nummer waar hun veelzijdigheid goed uit blijkt. Er zijn twee versies van het nummer opgenomen. De originele versie is een zachte meanderende track met een surfy slide gitaartje en staat op het album Summer Sun. Daarna hebben ze het nummer nog een keer opgenomen in een rock versie welke op een EP die ook Today is the Day heet is verschenen. Twee totaal verschillende versies, maar eigenlijk even mooi. En ondergewaardeerd.
Het nummer wat ik uit de lijst verwijder is BLØF met Streep Mijn Naam Maar Weg, omdat het mooi is om een nummer met de titel Streep Mijn Naam Maar Weg weg te strepen.
| Release | Artiest en Titel |
| 1966 | Jimi Hendrix Experience – Red House |
| 1966 | The Left Banke – Walk Away Renée |
| 1969 | Fairport Convention – Who Knows Where The Time Goes |
| 1969 | James Brown – Mother Popcorn |
| 1969 | The Aerovons – World Of You |
| 1971 | Fields – A Friend Of Mine |
| 1972 | Esther Phillips – From A Whisper To A Scream |
| 1974 | Maria Bethânia – A Felicidade |
| 1976 | Jerry Jeff Walker – Won’t You Give Me One More Chance |
| 1976 | Rory Gallagher – Edged In Blue |
| 1977 | Sonic’s Rendezvous Band – Slow Down (Take a Look) |
| 1978 | Ton van der Meer – Ik Ben Gebeten Door De Poolvos |
| 1983 | John Spencer – Johnny Vergeet me Niet |
| 1984 | Let’s Active – Waters Part |
| 1985 | Waterboys – Medicine Bow |
| 1989 | Mano Negra – Mala Vida |
| 1989 | Bonnie Raitt – Too Soon To Tell |
| 1989 | Tin Machine – Under The God |
| 1993 | Morphine – Thursday |
| 1993 | Wu Tang Clan – Wu-Tang Clan Ain’t Nuthing Ta F’ Wit |
| 1999 | New Radicals – Someday We’ll Know |
| 1999 | Tommy Castro – Lucky In Love |
| 2003 | Yo La Tengo – Today Is The Day |
| 2003 | The Gathering – You Learn About it |
| 2004 | Iron & Wine – The Trapeze Swinger |
| 2008 | Elbow – Weather To Fly |
| 2011 | Sarah Siskind – Yellow And Blue |
| 2012 | Sukilove – Somehow Someday |
| 2013 | Sir Yes Sir – Smiling |
| 2014 | Opeth – Cusp Of Eternity |
De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Guido Belcanto, Bertolf, Ad Bouman, Peter van Capelle, Klaas Jan Dijkstra, Bob Fosko, Bart Geevers, Anneke van Giersbergen, Annelotte de Graaf, Specs Hildebrand, Peter Koelewijn, Anne-Maarten van Heuvelen, Jiggy Djé, Michael de Jong, Frans Kraaikamp, Anouk Paus, Dave von Raven, Tricky Dicky, Julian Sas, Rebecca Sier, Henk Temming, Hans Vandenburg, Guus Willemse en Jonas Winterland.
