Vorig jaar heb ik (hier) al een lans gebroken voor No Man’s Valley; een Nederlandse band uit America. Er zijn heel veel muzikanten van eigen bodem die goede muziek maken, maar deze band heeft de potentie een internationaal succes te worden.
Behoudens wat Indie-radiostations en bij 3FM (waaronder Freaknight in 2014) blijft het verrassend stil. Het begint er bijna op te lijken dat Nederlandse bands bewust van de nationale radio gehouden worden (door de platenmaatschappijen?). Er zijn veel meer acts te bedenken, die op de radio geheel of vrijwel genegeerd worden, maar gelukkig wel de waardering krijgen in het buitenland. Is het gras over de grenzen soms groener? Onbegrijpelijk, want hun EP uit 2014 …And Four Other Songs was al een puik muziekwerkje dat naar meer smaakte. Het dansbare en new-wave-achtige Black Sheep kwam dan ook (volkomen terecht) de Snob2000 binnen op #38.
Overigens was de EP niet hun eerste release; in 2012 was er Mirror Image, maar met een andere zanger. De muziek hing ook meer naar The Kinks en in alle eerlijkheid is de entree van de huidige zanger, Jasper Hesselink, een gouden greep gebleken. De band heeft een volwassen geluid gekregen en de stem van Hesselink heeft meer kwaliteiten en charisma. Maar het zou onterecht zijn de overige bandleden niet onder de aandacht te brengen, want Christian Keijsers (gitaar), Rob Perree (bass), Ruud van den Munckhof (orgel/piano) en Dinand Claessens (drums) leveren eveneens passie en bespelen hun instrumenten met de ervaring van veteranen.
Afijn, in 2015 hadden ze met Love or Axe Murder een nummer 1-hit in de Indie-lijst en deze zal ook op de aankomende CD staan. Een lied dat opent met een eenzaam pianopingeltje – dat gaandeweg het lied een eigen leven zal leiden – gevolgd door een messcherpe opening van een scheurende gitaar. Het stemgeluid van Hesselink lijkt droevig en agressief tegelijk en geheel in stijl van de tekst.
Love or axe murder are not so far apart
Remember when you see her,
It takes just one second to throw it away
Halverwege gaan de gitaar en orgel (à la Doug Ingle van Iron Butterfly) de plaat beheersen om te eindigen met een rustige afsluiting. Een topnummer van wellicht de beste Indie-band van Nederland op dit moment.
In juli komt hun langverwachte CD (en limited editie) LP Time Travel. We zullen daar absoluut aandacht aan besteden. Kwaliteit moet je koesteren.
