Donderdag is 6:00PM uitgekomen, het derde solo-album van zanger en tekstschrijver Kristóf Hajós, een album met zeer pakkende nummers waarin je onder andere de sound van de jaren 80 disco-pop en die van de lo-fi-indie van de huidige tijd kunt herkennen. Het is een tijdloos werkstuk dat bovendien een dieper begrip van het verstrijken van de tijd omarmt: als bijna vijftiger is Kristóf met 6:00PM gaan onderzoeken wat het betekent om ouder te worden en dan met name in de queer-gemeenschap. We waren benieuwd naar zijn bevindingen, dus was er meer dan genoeg reden om tijd vrij te maken voor een mooi gesprek.
“Het hele verhaal gaat over het besef dat je nu een beetje de oude generatie bent en dat je je niet echt meer kunt identificeren met de jongere generatie”
Kristóf woont al sinds 2018 in Amsterdam. Maar oorspronkelijk komt hij uit Hongarije. Waar ook zijn carrière als artiest is begonnen. Al was dat eigenlijk een beetje per ongeluk.
Kristóf: “Ik was tekstschrijver en werkte met verschillende componisten. En een paar nummers begonnen behoorlijk goed te gaan. Ik kreeg het idee, samen met een van de componisten (Balázs Havasi, red.), dat we misschien meer nummers konden schrijven en die konden verkopen aan andere artiesten. Zo rond 2006 hebben we dan ook twee of drie demo’s opgenomen en op MySpace gezet. Die muziek werd vervolgens opgepikt door Ben Watt, het mannelijk lid van Everything But The Girl, die toen net een eigen label op aan het zetten was. Hij wilde ons graag een platencontract geven, maar hij wilde ons dus ook als uitvoerende artiesten. Hij vroeg of we nog meer nummers hadden en ook podiumervaring. We zeiden: ‘Ja hoor.’”
Dat was een leugentje om bestwil en in paniek moesten er snel nog vijf of zes nummers bijgeschreven worden. Onder de naam The Unbending Trees zou het debuutalbum van het duo in 2008 gaan uitkomen. Daaraan voorafgaande werd het nodige gedaan om het goed onder de aandacht te brengen.
Kristóf: “We hadden ons eerste concert in Londen – wat een van mijn allereerste live-concerten van mijn leven was – in 2007 voor journalisten van The Observer, van The Guardian, en de marketingmanager van The Rolling Stones kwam opdagen in een stinkende kleine Engelse pub, dus niet op een chique manier. Maar het ging goed.”
“Net toen het album gemasterd was, raakte ik een beetje aangeschoten en kreeg ik de moed om een nieuw nummer (‘Overture’, red.) naar Tracey Thorn te sturen, het vrouwelijke lid van Everything But The Girl, met de vraag of ze een duet zou willen zingen met ons. Ze zei: ‘Ja!’ En toen zeiden we: ‘Wacht even, stop de master, we hebben een nieuw nummer!’”
“Ze vertellen me vaak dat ik een daddy-voice heb”
Er werden uiteindelijk iets van 2000 exemplaren van het album verkocht. Tegenwoordig mag je daar best happy mee zijn, maar voor 2008 was het niet echt veel. Het duo vertrok bij het label. Pianist Havasi werd op eigen houtje een grootheid. “Hij creëerde een grote klassieke show met dansers en vuurwerk, een enorm commercieel succes. En hij nodigde me regelmatig uit om een nummer met hem te spelen. Bijvoorbeeld in de Carnegie Hall in New York. Voor mij was dat een mooi leerproces over hoe ik moest optreden in enorme omgevingen met veel techniek en enorme bewegende podia voor 12.000 mensen. Maar artistiek gezien bracht het me niet veel. Ik had altijd nog een normale baan en ik ging gewoon weer songteksten schrijven. Tot een vriend van mij me in 2020 ervan overtuigde dat ik toch weer iets moest doen. En toen heb ik mezelf opnieuw gelanceerd als soloartiest.”
“Ik werk graag met verschillende componisten om een diversiteit aan melodieën en akkoordprogressies te krijgen”
Relatief kort achter elkaar zijn drie albums verschenen van Kristóf. Good Morning, Nothingness kwam uit in 2022, Geography in 2023 en afgelopen donderdag is 6:00PM uitgekomen. Dit album is geproduceerd door de Nederlandse indie pop-muzikant Stefan Breuer (The World of Dust, Combo Qazam, ex-I am Oak). Ondanks dat het een album is met zeer diverse geluiden – met onder andere kalimba-ballads en discofunk – en dat het composities van diverse personen bevat, is het zeker een hecht album met een duidelijke rode draad.
Kristóf: “De meeste nummers begonnen met mijn songteksten en als ik dan een heleboel songteksten heb, begin ik te bedenken wie een goede componist zou zijn. Ik werk graag met verschillende componisten om een diversiteit aan melodieën en akkoordprogressies te krijgen. Maar ik vind het fijn als één producer alle noten arrangeert. Er zijn vier verschillende componisten voor dit album, maar alles is in dit geval gearrangeerd door producer Stefan Breuer.”
Een ander belangrijk component van de muziek van Kristóf is zijn warme, wat gerijpte stemgeluid.
“Ze vertellen me vaak dat ik een daddy-voice heb. Maar die heb ik altijd al gehad. Nu heeft mijn leeftijd dat waarschijnlijk ingehaald. Alles valt weer samen.”
Het album gaat over wat het betekent om ouder te worden in de queer-gemeenschap. De titel 6:00PM slaat op het tijdstip op de dag waarop het laat is, maar nog niet te laat. Het is avond, maar de avond is nog jong.
Kristóf: “Volgend jaar word ik 50 jaar. Maar 50 worden in onze generatie is heel anders dan 50 worden in de generatie van mijn ouders. Wij zijn niet oud, onze generatie. We gaan feesten, we hebben waarschijnlijk een veel levendiger sociaal leven dan de generatie van onze ouders. En we genieten veel meer van het leven. Maar mensen van deze generatie zijn voor jongeren niet erg zichtbaar, in het leven en in de sociale media. Dus er is een gebrek aan rolmodellen die kunnen laten zien hoe het voelt om ouder te worden. En dit geldt vooral voor de queer-gemeenschap. Want als je denkt aan hoe het was toen ik uit de kast kwam en opgroeide. Ik groeide op in de jaren 80 en ik kwam uit de kast in de jaren 90. In de media waren queermensen het mikpunt van grappen of werden ze afgeschilderd als iets walgelijks. Niet bepaald een rolmodel voor een kind dat in zijn tienerjaren verandert en probeert uit te vinden of hij een waardig individu is. Ik bedacht me: oké, ik word 50, er is niet echt veel zichtbaarheid en ik zie bij de jongere generatie en vooral bij de queergeneratie waar ze naar op zoek zijn hoe het kan zijn om ouder te worden. Ik voel dus dat er een taak voor me is weggelegd om vooral ook zichtbaar te zijn.”
Het nummer ‘Future’, de meest recente single, is een van die nummers die deze thematiek aansnijdt.
“Het refrein zegt: Ik ben jouw toekomst. Het hele verhaal gaat over het besef dat je nu een beetje de oude generatie bent en dat je je niet echt meer kunt identificeren met de jongere generatie. Het begint met mijn baard die grijs wordt, en mijn gaydar die kapot is… En dat klopt helemaal met de jongeren van nu, dat mijn gaydar kapot is! Ik heb geen idee meer. Is het gewoon de manier waarop ze zich kleden? Of kun je het niet echt weten? En ik denk dat het een groot besef is dat ik, zoals ik het noem, mijn eigen oma aan het worden ben. Wat zijn deze jonge mensen? Waarom denken ze dat ze alles ook beter weten? Het gaat dus niet alleen om wat hun toekomst zou kunnen zijn, maar ook om het feit dat jij je afvraagt wat zij nu juist zijn en hoe we verbinding zouden kunnen maken.”
En als we het toch over de future hebben. Wat brengt de nabije toekomst?
Kristóf: “We hebben vier concerten gepland. Eén in Amsterdam, 15 februari (inmiddels uitverkocht, red.). Daarna heb ik een kort optreden met Stefan in Studio Patrick in Utrecht op 18 februari als gast tijdens de volgende editie in de serie ‘Combo Qazam Presents’-avonden. En dan reis ik samen met Stefan naar Boedapest, waar we twee akoestische uitverkochte sets spelen. Ik heb ook behoorlijk wat vinylalbums in de voorverkoop verkocht in Hongarije, wat voor mij een enorme deal is omdat het kopen van een vinyl van 20 euro in Hongarije niet zo betaalbaar is als in Nederland. Je kunt wel zeggen dat ik daarvoor zeer dankbaar ben. En als ik zou kunnen, zou ik mijn album graag persoonlijk langsbrengen om hun hand te schudden en ze te bedanken voor hun steun. Het is belangrijk voor mij. Zelfs als ik geld zou verliezen met het maken van muziek, als het mensen blij maakt, vooral kansarme mensen, dan voelt het alsof mijn taak hier is volbracht.”
6:00PM is uitgebracht door Tiny Room Records (in samenwerking met Hajós’ eigen Bitterfly Music-label) en is op vinyl en digitaal verkrijgbaar.