Japanese Breakfast is in 2013 opgericht door Michelle Zauner. Michelle is geboren in Seoul, Zuid-Korea. Ze heeft een Koreaanse moeder en Joods-Amerikaanse vader. Toen ze nog een baby was verhuisde het gezin naar Amerika.
Michelle is vocalist, gitarist en liedjesschrijver. Peter Bradley (gitaar), Deven Craige (bas) en Craig Hendrix (drums, keyboard, achtergrondvocalen) maken ook deel uit van Japanse Breakfast. De basis van de band is kunstig experimentele en intieme indiepop. Eerst waren er voornamalijk lo-fi geluiden te horen maar tegenwoordig hoor je in de muziek van Japanese Breakfast ook veel (retro) synths, elektrische gitaren en elektronische geluiden.
In 2021 bracht de band een onweerstaanbaar goed album uit; Jubilee, dat aanvoelt als een popalbum uit de jaren 80 (en ook 90’s invloeden zijn hoorbaar). Maar toch blijft de persoonlijke/intieme indierock van Japanese Breakfast heel goed naar voren komen. Het album is een aantrekkelijke mix, vol met gladde basgrooves, twinkelende synths en gitaarriffs zo knapperig en fris als ijs. Het geheel is een album met aanstekelijke melodieën en introspectieve teksten.
De eerste single van het album is Be Sweet, geschreven door Michelle Zauner en Jack Tatum. Het nummer is een prachtige combinatie van synth-pop, new wave, indie pop, dream pop en funk en voelt aan als een (city)pophit uit de jaren 80. Je zou dit zou in een aflevering van The X-Files (of Stranger Things) kunnen draaien en ik denk zelfs een beetje terug aan een oud As The World Turns intro. Kate Bush en Björk vormden inspiratie voor het nummer. Zelf twijfelde Michelle of fans van de band een dergelijk popachtig nummer wel konden waarderen, want tot op dat moment had de band nog nooit een dergelijk ‘poppy’ nummer uitgebracht.
Be Sweet gaat over vergiffenis en optimisme. Michelle’s vocalen zijn schitterend, net zoals de instrumentatie. Gewoon een heerlijke plaat die veel te ondergewaardeerd is. Luister vooral ook eens naar de rest van het album!