Het zal elke fan van de band Ghost ongetwijfeld bekend voorkomen: de momenten dat je nadenkt over welke muziek er op je uitvaart gedraaid moet worden. Memento Mori. Het zijn van die gedachtenroerselen die vroeger of later een keer van pas komen, ook al heb je daar zelf op dat moment niet zo heel veel aan. Toch is de pret vooraf ook iets waard. Ga jij je vrienden en familie voor een laatste keer op de proef stellen met de volledige b-kant van Mike Oldfield’s Tubular Bells? Laat je muziek draaien die sociaal wenselijk is, of zet je gewoon de prettige herrie aan die je bij leven gewend was te luisteren?

Dat laatste kwam ik tegen bij de uitvaart van de vrouw van een vriend van mij. Zij was, buiten kunstenaar en fervent speciaalbierdrinker, eveneens liefhebber van de betere gitaarmuziek. Iets dat mede bleek uit het feit dat ze vast lid was van het groepje dat elk jaar de reis naar Weert maakt om daar van Bospop te genieten. Een van de keuzes bij de uitvaart was Look at Yourself van Uriah Heep. Aan de reactie van de uitvaartbegeleider was te merken dat dit geen dagelijkse kost was.

Voor mij overigens ook niet. Bij Uriah Heep kom ik niet verder dan Lady in Black en het kapotgedraaide Easy Livin’. Zodra ik iets zeg over Look at Yourself dan waag ik mij op glad ijs. Elke Bospopper die dit leest weet waarschijnlijk meer van de materie dan ik en zou mij dat nog wel eens voor de voeten kunnen gaan gooien. Evengoed doe ik een poging. Na de uitvaart heb ik het nummer nog een paar keer beluisterd en ben van mening dat het zowel elementen van progrock als metal bevat. Wat opvalt is de imperfecte, maar toch goed passende zang. Een klein rondje Google leerde dat niet de zanger van Uriah Heep het nummer heeft ingezongen, maar toetsenist Ken Hensley, tevens de schrijver van het gelijknamige album. Naar verluidt had zanger David Byron last van zijn keel, zodat hij -letterlijk- werd verdrongen naar de achtergrond. Raar is dat wel natuurlijk. Je kan het nummer toch ook op een ander tijdstip opnemen?

Dankzij Google kwam ik er eveneens achter dat het nummer inhoudelijk diepe gronden kent. Simpel gesteld komt het erop neer dat je niet moet wegrennen van je problemen en zelfreflectie een must is.
Wegrennen van de problemen ligt in veel gevallen helaas niet eens binnen de mogelijkheden. Zoals bij ziekte. In een kwestie van weken zag het leven van bovengenoemde vriend er radicaal anders uit. Bij een ziekenhuisbezoek van zijn vrouw kwam een treurige ‘verrassing’ naar voren, niet bepaald de reden waarom ze er in eerste instantie heen ging. Wederom het k-woord. Dat je er in zo’n geval bij de uitvaart voor kiest een nummer dat nét wat heftiger is dan Mieke Telkamp aan te zetten lijkt mij een prima uitlaatklep voor je gevoelens. En nu we het toch over gevoelens hebben; aankomende Bospop zal heel wat ambivalente emoties oproepen, buiten het gemis van dat vermaledijde stoeltje om.

Overigens stond Uriah Heep negentien jaar geleden op het hoofdpodium van Bospop. Look at Yourself speelden ze ongeveer halverwege de set. Dit jaar staan ze niet op de line-up, wat jammer is, want in 2025 doen ze hun afscheidstour.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.