Op 17 maart 1299 kreeg Rotterdam stadsrechten en dat 725 jarig bestaan vieren we met een serie blogs over Rotterdamse artiesten. Het is slechts een aanleiding om een selectie uit het muzikale moois van Rotterdam extra aandacht te geven. De blogs worden iedere zondag tot en met 17 maart aangeboden door bloggers die Rotterdam in hun hart hebben gesloten.
Ik ben al tijden uit Rotterdam vertrokken. Maar Rotterdam vertrok nooit uit mij. En ik spits altijd mijn oren als ik muziek hoor uit mijn geboortestad. Specifiek ben ik fan van dj en producer Jochem George Paap, geboren in Rotterdam op 14 februari 1969. Je kent hem wellicht beter onder zijn artiestennaam: Speedy J.
Speedy J is een techno-grootheid, één van de belangrijkste Nederlandse dj’s ever. Hij wist door te breken met Pull Over. (Daar schreef ik trouwens al eerder hyper-enthousiast over.) Verder bracht hij in de jaren negentig muziek uit als onderdeel van de Artificial Intelligence-serie van het fameuze Warp Records-label, waaronder zijn debuut-LP Ginger. En over dat album zou ik het graag nog willen hebben. Want zelden klonk een debuutalbum zo perfect en ‘af’. Zelfs de niet-techno-liefhebbers kunnen het album waarderen. Dat komt vooral ook omdat het ook echt bedoeld was om met dit album de muziek uit de rave te halen en naar een thuis-luister-omgeving te brengen. Het album draagt de minimalistische stijl van Paap over in muziek die harde beats combineert met ambientmuziek, met 4/4 beats en atypische percussieve elementen en tempo’s. Het klinkt dan ook volledig anders dan bijvoorbeeld zijn doorbraakhit Pull Over. Ginger is dan ook een testament van Paap’s veelzijdigheid en hoewel het album geworteld was in techno en rave-muziek, wordt het zelfs beschouwd als een van de eerste IDM-albums.
Rotterdam en Speedy J lijken erg op elkaar, beiden zijn veelzijdig en altijd op zoek naar nieuwe wegen. Zelf luister ik graag naar Ginger als ik aan het wandelen ben. Ik woon tegenwoordig in een omgeving die bijna het tegenovergestelde is van Rotterdam, ik zie met name weilanden, sloten en de buien in de verte als ik de kuierlatten aan heb. De wind heeft vrij spel en als ik vroeg op pad ga kan ik lang rondlopen zonder iemand tegen te komen. Maar met Ginger op mijn hoofd voel ik de connectie met de plek waar mijn wieg heeft gestaan. Ik zie de skyline en hoor de muziek. De stad en de muzikant bieden me een perspectief, weg van het benauwde conservatisme. Beiden weten ze me te inspireren en geven me energie. En vooral hoop.
Als ik één nummer van het Ginger zou moeten aanbevelen, dan is dat Pepper. Het nummer is – uiteraard – één van de vele hoogtepunten van het album en onmiskenbaar onderdeel van de opbouw en de flow van het album, maar je kunt de track ook prima ‘los’ daarvan beluisteren. Check ‘t uit als je het nog niet kent, maar ga daarna meteen Ginger in het geheel beluisteren. Je zult er geen spijt van krijgen, het is wellicht één van de allermooiste albums ooit in Nederland gemaakt; net als Rotterdam is het gewoonweg werelds!
