De laatste tijd is het net alsof er een portal naar een andere dimensie is opengezet, waar ik met mijn blinde kop onbewust doorheen gewandeld ben. Deze nieuwe realiteit lijkt wel een overdreven aangezette aflevering van South Park. Dit zet zich voort in stemgedrag. Want wat valt mij op? L.S.F. (Lost Souls Forever) –misschien wel het beste nummer van Kasabian– heeft geen plaatsje weten te bemachtigen in de Snob 2000. Lang niet zelfs. Het werd dus tijd om de PC aan te slingeren om hier een pleidooi voor neer te pennen.
De lage notering kan iets te maken hebben met de voormalige frontman van de band. Dat is namelijk een, eh… niet zo sympathieke meneer. Hij mept vrouwen. Nee, geen willekeurige vrouwen, maar zijn eigen vriendin moest het ontgelden. Nu zijn er wel meer van dat type hufters, ware het niet dat Tom Meighan (zo heet die vrucht) zijn huiselijk geweld tot ongekende hoogte bracht door zijn vriendin op te sluiten in een hamsterkooi. Dit alles onder het toeziend oog van hun kind. Na een rechtszaak had hij niet alleen een flinke taakstraf aan zijn broek hangen, ook werd hij de band uitgegooid. Dat maakte hem aan het huilen.
Niettemin heeft hij prachtige muziek gemaakt met Kasabian. Vooral het eerste album, simpelweg Kasabian geheten, steekt er bovenuit. Processed Beats werd in ons landje een bescheiden hitje, dit in tegenstelling tot Club Foot en L.S.F., twee nummers die wel aan overkant (Engeland) redelijk succesvol waren. Daar steekt het dan ook voor mij. Hoe kan dat? Het hoogstgenoteerde nummer van Kasabian in de Snob 2000 is Fire, die zo rond plek 1400 te vinden is. L.S.F. staat meer dan 1300 plaatsen lager! Beste Snobbers; dat kan toch helemaal niet…
Aan de andere kant; misschien past die totale onderwaardering juist heel goed bij dit nummer. Het eerste album is gedeeltelijk voortgekomen uit een minuscuul sociaal experiment waarbij de leden van Kasabian bij elkaar op een boerderij woonden. Als een soort sekte. Gitarist Sergio Pizzomo refereert in een interview naar deze periode en de totstandkoming van het album. Volgens hem vulden ze de dag met liedjes schrijven en in het geval van L.S.F. Zegt hij: ‘we started with this beat going round, and a little verse, and just kind of got the melody going. And then it just kind of wrote itself. The lyrics were kind of us against the world.” En eigenlijk is dat laatste dus nog steeds zo.
