Het is in de Snob 2000 huilen met de pet op voor de dance-liefhebber. Terwijl er toch echt wel voldoende te snobben valt in dat genre. En dan heb ik het niet over acts als The Prodigy, Chemical Brothers en Daft Punk. Artiesten die het ook altijd goed doen bij de liefhebbers van alternatieve muziek en daardoor best wel wat plekjes in onze lijst hebben weten te veroveren. Maar ik heb het over de dance die al sinds de 90’s de clubs kleur geeft.
Ooit wás het beter. Een paar jaar terug was er ruimte voor echte house-klassiekers in de lijst. Tracks die echt niet mogen ontbreken als het gaat om de historie van het genre. Capricorn met 20 Hz bijvoorbeeld. En 808 State met Pacific State.
De Snob 2000-luisteraar bleek zelfs ontvankelijk voor nieuwe avonturen. Ik herinner mij het nog als de dag van gisteren dat ik op Pinguin Radio een hardstyle-nummer door mijn koptelefoon hoorde knallen. Maar dit jaar is er van dat avontuur maar bar weinig meer over. Je hebt een vergrootglas nodig om die ene, verdwaalde house-plaat nog terug te vinden. En dat terwijl al meerdere generaties opgroeiden met die muziek. Iets dat je bijvoorbeeld wel terugziet in Die Andere Lijst.
Eén ding doet onze lijst echter beter dan De Grote Broer. De klassieker der klassiekers staat erin. Al heeft hij dit jaar een gigantische duikeling gemaakt: Jaydee met Plastic Dreams ging van plekje 999 naar 1863. Een tij dat we hopelijk nog weten te keren. Want een dergelijke plaat, een nummer waaraan iedere zichzelf respecterende muziekliefhebber direct denkt als hij of zij het woord ‘house’ hoort, mág niet ontbreken in de lijst met de 2000 meest ondergewaardeerde liedjes ooit. Tenzij… tenzij het dan tóch een keer wordt geadopteerd door onze concullega.
