De stembussen van de Snob 2000 zijn gesloten, de bekendmaking is nabij. In deze tussenperiode lichten we onze eigen favorieten uit. Welke liedjes zouden heel hoog mogen eindigen volgens de bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes?
Dertig jaar geleden kwam een legendarisch album uit, van een legendarische crew. Enter The Wu-Tang (36 Chambers), het debuutalbum van Wu-Tang Clan, had 9 november 1993 als releasedatum. Opvallend genoeg kwam exact op dezelfde dag ook Midnight Marauders uit, het derde album van A Tribe Called Quest. Zeldzaam! Want beide albums zijn ware hiphop-meesterwerken. En wellicht is Enter The Wu-Tang (36 Chambers) nog wel meer dan dat. Na dertig jaar heeft het album nog geen onsje van zijn kracht ingeboet. Integendeel. Bestaat er zoiets als hiphop-perfectie? En waarom heeft de Wu-Tang Clan dan dit direct bij het debuut weten te bereiken?
Wu-Tang Clan is een Amerikaans hiphopcollectief dat in 1992 werd opgericht in Staten Island, New York City. Tot de leden behoren RZA, GZA, Method Man, Raekwon, Ghostface Killah, Inspectah Deck, U-God, Masta Killa en, tot aan zijn dood in 2004, Ol’ Dirty Bastard. Cappadonna – nauw verbonden aan de crew – werd later officieel lid. Voordat er echter als een crew succes werd geoogst waren er al jaren daarvoor de nodige zaadjes gepland. Het begon eigenlijk eind jaren tachtig met Force Of The Imperial Master, een crew opgericht door de neefjes Robert Diggs, Gary Grice en Russell Jones. Diggs noemde zichzelf Prince Rakeem of The Scientist, Grice was The Genius en Jones was The Specialist. Ondanks dat er geen album werd uitgebracht was er binnen de lokale scene wel de nodige aandacht. The Genius en Prince Rakeem brachten wel solo-albums uit, maar werden door hun labels alsnog snel gedropt. Er werd opnieuw begonnen. The Genius ging zich GZA noemen en Prince Rakeem werd RZA. Ook The Specialist nam een nieuwe naam aan: Ol’ Dirty Bastard. RZA ontmoette vervolgens Dennis Coles, later bekend als Ghostface Killah. Ze besloten samen te gaan werken, gebaseerd op een specifiek ethos, een mix van Oosterse filosofie, overgenomen uit kungfu-films, Five-Percent Nation-lessen, opgepikt in de straten van New York, en comics. Dit was het begin van de Wu-Tang Clan, eind 1992, met RZA als de feitelijke leider en de producer van de groep.
Het was een meesterlijke zet van RZA om de crew samen te stellen als een soort supergroep. Al waren de individuele rappers gek genoeg nog weinig succesvol geweest. Maar dat was juist ook de kracht. De rappers waren gretig, en hielden onderling rapbattles om over een RZA-productie te mogen rappen. Iedereen liet het beste van zichzelf horen. En het was rauw en direct als wat. Er was weinig tot geen geld om materiaal op te nemen, alles moest goedkoop. Maar ondanks de beperkingen – en wellicht mede juist ook daardoor – was het resultaat een knaller van een debuut. Enter The Wu-Tang (36 Chambers) was wellicht toen het uitkwam een ietwat buitenissig album, harder ook dan tere MC Hammer-liefhebbers konden hebben. Bovendien schuurde het aan alle kanten. Maar juist in die tijd was het mogelijk om met wat anders dan mainstream-muziek ook veel aandacht te krijgen. Mooi was die tijd. In de eerste week werden er direct 30.000 exemplaren van verkocht. Maar dat was nog maar het begin. Wu-Tang Clan werd legendarisch, en het album werd uiteindelijk een platina-bestseller. Enter The Wu-Tang (36 Chambers) werd een bron van inspiratie, een waar referentiekader, en heeft in directe zin de weg vrij gemaakt voor de hardere New Yorkse rap van bijvoorbeeld Nas en Notorious B.I.G. Dankzij het meesterlijke debuut konden de individuele rappers van de crew succesvolle solo-albums opnemen, waardoor uiteindelijk het ‘merk’ Wu-Tang Clan alleen maar indrukwekkender werd.
Dertig jaar nadat het album uitkwam, vieren we dat hiphop vijftig jaar bestaat en Enter The Wu-Tang (36 Chambers) mag zeker als één van de absolute hoogtepunten worden gezien van de rijke geschiedenis van het genre. Opvallend genoeg is er nog weinig geschreven over Wu-Tang Clan op deze site. En het moet gezegd, de crew heerst ook niet over de Snob 2000 zoals een aantal rockbands dat wel al jarenlang placht te doen. Überhaupt is hiphop een redelijk ondergewaardeerd genre in de lijst. En dat is jammer, want variatie is altijd een goed ding. Check Wu-Tang Clan maar eens, mocht je het nog niet kennen. Voor een meer dan mooie introductie zou het nummer C.R.E.A.M. – de tweede single van het album – een aanbeveling kunnen zijn.
C.R.E.A.M. staat voor Cash Rules Everything Around Me. Op deze track horen we drie rappers van de crew. Raekwon en Inspectah Deck doen de verses en Method Man ‘zingt’ de zeer aanstekelijke hook van het nummer. De waardering voor dit nummer is door de jaren heen alleen maar groter en groter geworden. Toen het als single werd uitgebracht, ontving het een gematigd positieve respons, maar nu heeft het nummer de status als één van de beste hiphop-tracks aller tijden. Maar wacht… Laat dat ‘hiphop’ maar buitenwegen. Dit is gewoon één van de beste liedjes ooit. Punt.
