Elke keer wanneer ik Tribute van The Pasadenas opzet gaan spontaan de benen bewegen en mijn vrouw zet acuut de versterker harder. Motown soul in een (toen) nieuw jasje. Waar we vroeger nog wel een poging deden om de danspasjes in de clip na te doen is dat inmiddels 35 jaar later de goden verzoeken. Gelukkig hangen er geen spiegels in de woonkamer, want ik vrees dat het geheel niet zou misstaan in de aflevering van Monty Python’s Ministery of Funny Walks.
Hun allereerste single Tribute (Right On) was direct raak: een eerbetoon aan de doo-wop van de jaren 50, de Motown-pop van de jaren 60 en de soul/funk van begin jaren 70. Her en der een korte zelf gezongen sample van een bekende hit, maar zo goed gedaan dat ik direct het album kocht die tot op de dag van vandaag fris klinkt. Het succes van Tribute hebben The Pasadenas uit Groot-Brittanië nooit meer weten te evenaren. De twee daaropvolgende singles van hetzelfde album deden het niet slecht, maar konden niet tippen aan Tribute.
Ik geef toe dat het geen onbekend lied is. Jammer dan, want tot mijn stomme verbazing las ik dat het maar een jaartje in de Top 2000 gestaan heeft. Wederom een voorbeeld dat Soul een ondergeschoven kindje is. Dus op naar de Snob, want soms hoeft een lied niet onbekend of ondergewaardeerd te zijn om een notering te kunnen krijgen, toch? Right on!
