Frank Sinatra noemde hem ooit de beste zanger in de muziekindustrie. Ik heb het over Tony Bennett. Op 21 juli 2023 overleed hij op 96-jarige leeftijd. Wat vaststaat is dat hij één van dé grote zangers – een crooner – van zijn generatie was met een prachtige, warme stem. Hij wordt beschouwd als één van de beste vertolkers van het Great American Songbook en won in zijn carrière, die zich al met al heeft uitgestrekt over meer dan 80 jaar, 20 Grammy Awards. We nemen afscheid van een buitengewoon goede zanger.
Tony, wiens echte naam Anthony Dominick Benedetto was, groeide op in Astoria, Queens. Zijn ouders waren Italiaanse immigranten. Het gezin was arm en zijn vader stierf toen Tony 10 jaar oud was. Op die leeftijd zong hij al. Zo zong hij naast Mayor Fiorello La Guardia bij de opening van de Triborough Bridge. Daarnaast trad hij op als zingende ober. Tony schreef zich later in aan de School of Industrial Art in New York, waar hij muziek en schilderkunst studeerde. Hier stopte hij mee om zijn moeder te helpen rondkomen, hij begon weer met optreden als zingende ober. In 1944 werd hij opgeroepen voor het leger, hij vocht onder meer mee in Frankrijk en Duitsland en hielp mee bij de bevrijding van een naziconcentratiekamp. Later zong hij nog een tijd mee in een Special Services-band. Eenmaal thuis begon zijn muziek carrière vanaf 1949 echt vorm te krijgen.
Tony’s carrière werd er zoals gezegd eentje die meer dan tachtig jaar voortduurde. Daarover zei hij in een interview eens dat hij nooit een dag heeft hoeven werken omdat hij altijd kon doen waar hij van hield: zingen en schilderen. Ja, Tony was ook een begenadigd schilder. Ondanks alle successen, de hits, de miljoenen verkochte albums, meer dan 70 albums en talloze awards, waren er ook mindere periodes. Zowel persoonlijk als op muzikaal gebied. In de jaren 70 moest hij vechten tegen een drugsverslaving en financiële problemen, toen rockmuziek de radio overnam. In de jaren 80 en 90 kwam hij echter terug.
Waar Tony misschien wel het meest trots op was, is dat hij altijd populair bleef bij zijn eigen generatie maar ook nieuwe generaties voor zich won, terwijl hij nooit zijn geluid en stijl heeft veranderd. Dat is natuurlijk ook een knappe prestatie. In recentere jaren nam Tony bijvoorbeeld een prachtig duet op met Amy Winehouse en hij maakte met Lady Gaga twee albums. Verder werkte hij onder meer samen met Aretha Franklin, Frank Sinatra, Dean Martin, Queen Latifah, Mariah Carey, Barbra Streisand, Juanes, Elvis Costello, George Michael en Stevie Wonder.
Natuurlijk zijn wij hier nu voor Tony’s muziek. Zijn stem. Eén van die artiesten die thuishoort in het rijtje van de groten der aarde. Tony’s belcanto-zangstijl werd niet geïnspireerd door andere zangers, maar door jazz-instrumentalisten, waardoor hij een scala aan materiaal kon interpreteren.
In Nederland haalde slechts één single van hem de top 40, Body And Soul, het duet met Amy Winehouse. Ik had daardoor kunnen volstaan met zijn grootste hit, het schitterende I Left My Heart In San Francisco. Ik kies voor een ander nummer dat wel op hetzelfde album staat: het trieste, melancholische en spookachtig mooie Once Upon A Time. Het nummer is geschreven door Lee Adams, voor de musical All American. De musical werd een flop maar het nummer werd bekend. De versie van Tony is een pareltje. Tony bezingt het verlies van liefde in de loop van de tijd buitengewoon schitterend en gevoelig. Er zit zoveel soul en gevoel in zijn zang. Meer hoeft er niet meer te worden gezegd.
