Bossanova heeft opnieuw een icoon verloren. Vier jaar geleden overleed João Gilberto, de ‘godfather of bossa nova’, die nu op 5 juni is gevolgd door zijn ex-vrouw Astrud Gilberto. Beiden waren autodidact, maar misschien heeft hun beider gebrek aan sturing ertoe geleid dat ze samen muziek hebben gemaakt die de wereld veranderde.
João, die zichzelf gitaar had leren spelen, kwam in 1958 met zijn eigen interpretatie van de trage samba-canção van Braziliaanse topcomponisten als Tom Jobim. Denk daarbij aan nummers als Desafinado, How Insensitive (Insensatez) en The Girl from Ipanema. Die laatste klassieker werd de grote doorbraak van Astrud. Haar man werkte in 1963 samen met Stan Getz en Jobim aan het album Getz/Gilberto. Het van oorsprong Garota de Ipanema getitelde nummer had volgens Getz nog wel wat Engelse tekst nodig. João’s vrouw was aanwezig in de studio en sprak wat Engels, dus vertaalde zij een deel van de tekst en mocht het ook meteen inzingen.
De parlando-zangstijl van Astrud Gilberto paste feilloos bij de bossanova en zou uitgroeien tot haar handelsmerk. De single The Girl form Ipanema werd een miljoen keer verkocht en deed het daarmee beter dan het hele voorgaande album Jazz Samba van Stan Getz.
Zelf kies ik voor een ander nummer dat onlosmakelijk verbonden is aan beide voormalige echtelieden: Bim Bom stond al op de allereerste bossanova-plaat van João en zou na hun scheiding ook worden opgenomen door Astrud. Let daarbij vooral op haar ingetogen en gedoseerde performance. Ze lijkt bijna weifelend te zingen, maar in werkelijkheid zijn alle tonen raak. Het nummer is briljant in zijn eenvoud. Later zou João Gilberto het nummer trouwens nog opnemen met zijn dochter Bebel.
Wat de video van Astruds Bim Bom betreft: let vooral op het enorme contrast tussen haar toch wat stijve performance en de dans-act die halverwege het nummer helemaal los gaat. Dat is wat de stem van Astrud Gilberto teweegbrengt.
