Tina Turner – Poor Fool & Bayou Song

Voor velen zal 24 mei 2023 vanaf nu een dag zijn waarop je weet waar je was. Weet waar je was toen je hoorde dat Tina Turner is overleden. Voor mij is het misschien wel de meest impactvolle muzikale dood sinds het overlijden van Whitney Houston. De Queen of Rock & Roll werd 83 jaar oud. Een van de grootste muzikanten ooit op deze aarde. Een legende. Superlatieven schieten tekort. Wat een feit is, wat je ook van haar muziek vindt, Tina was één van de beste en meest invloedrijke zangeressen allertijden. Haar concerten horen thuis in de absolute buitencategorie van de muziekwereld. De stem, de manier waarop ze het podium commandeerde, de energie, de sensualiteit, de passie. Briljant.

Tina’s stem is één van de meest unieke stemmen die we ooit op deze wereld hebben gehad. In essentie was ze een soulzangeres die heel veel dimensie aan haar muziek heeft toegevoegd. Soul, blues, gospel en rock verpakt in een rauw en enorm krachtig pakketje, allemaal ingrediënten waardoor ze één van de meest dynamische R&B zangeressen allertijden is geworden. Of het nou covers waren of eigen materiaal, alles werd fantastisch gezongen.

Ik wil het zoveel mogelijk bij muziek houden, maar een kleine schets van haar leven hoort er wel bij. Tina werd in 1939 als Anna Mae Bullock geboren en was sinds 1957 actief in de muziekindustrie. Zoals iedereen zal weten samen met haar vriend en latere man Ike. Samen maakten ze prachtige muziek en boekten ze enorm veel succes. Maar Ike had een duistere kant, hij mishandelde Tina zwaar en het huwelijk strandde dan ook. Tina hield PTSS over aan het huwelijk. Het verhaal is uitgebreid in beeld gebracht in de film What’s Love Got To Do With It, die ik al aanraadde in mijn eerdere blog over Tina.

Tina overwon deze zeer zware periode en keerde in de jaren 80 terug voor de tweede helft van haar carrière. Ditmaal solo en nog succesvoller. Er volgden veel legendarische concertreeksen. Zo gaf ze in Rio de Janeiro in 1988 een concert voor 180.000 man, nog altijd één van de best bezochte concerten ooit. In latere jaren volgde opnieuw veel ongeluk. Beroertes, kanker, nierfalen en het overlijden van twee van haar zoons. Uiteindelijk overleed ze na een langdurig ziekbed.

Haar muzikale nalatenschap is echter onsterfelijk en zal voor altijd blijven voortleven. Generaties groeiden met haar op en wist zij te entertainen en te raken met haar muziek en passie. Tina’s muziek maakt deel uit van de soundtrack van miljoenen levens. Ook nu zal haar muziek van generatie op generatie worden doorgegeven. Nummers als Proud Mary, Nutbush City Limits, What’s Love Got To Do With It, The Best, We Don’t Need Another Hero, Private Dancer, Let’s Stay Together, River Deep Mountain High, I Don’t Wanna Fight, Fool In Love en I Don’t Wanna Lose You zullen nooit worden vergeten. When the Heartache Is Over moet ik als een van mijn persoonlijke favorieten toch nog eventjes noemen.

Omdat we het hier over Tina Turner hebben kan ik geen afscheid nemen met slechts één nummer en daarom kies ik twee ondergewaardeerde favorieten van me uit. De eerste is Poor Fool uit 1961, geschreven door Ike. Echt een sensationeel mooi nummer. Tina’s stem is waanzinnig goed, zo krachtig en soulvol. De achtergrondvocalen zijn een prachtige kers op de taart.

Ik kan het Tina niet aandoen om haar alleen te eren in een samenwerking met Ike. Daarom grijp ik ook met veel plezier terug naar haar eerste en één van haar meest ondergewaardeerde soloplaten, die zelfs nooit op cd is uitgebracht: Tina Turns The Country On!, uit 1974. Dit album is een combinatie van country, folk, rock en R&B en het is één van mijn persoonlijke favorieten van Tina. Het album bestaat volledig uit covers maar Bayou Song werd speciaal voor Tina geschreven, door P.J. Morse. Een schitterend nummer waarin Tina bewijst dat ze alles kon zingen. Zoveel soul en emotie in haar stem. Een van de grootste ondergewaardeerde parels uit haar legendarische carrière. Er rest ons nu niks anders dan het eren van één van de groten der aarde. Het laatste woord is aan Tina: