Ver voor de Ziggo Dome en de AFAS moest je het als concertliefhebber doen met de Brabanthallen, de Ahoy of de Jaap Edenhal. Geen locaties die voor muziek waren gemaakt, maar wel allemaal met ruimte voor veel publiek en daardoor geschikt om grotere bands te halen, al was het geluid kut. Ook had je in Voorburg Sporthal De Vliegermolen waar zeker een paar duizend man in kon. Velen zal het niets zeggen. Het gebouw bestaat ook niet meer, maar ooit speelden hier bands uit binnen- en buitenland. Om er enkele te noemen: Focus, Golden Earring, Roxy Music en The Police. Tijdens het Pop Gala in 1973 stonden zelfs JJ Cale, The Eagles, Rory Gallagher en The Who op het Podium. Jawel. In Voorburg.
Lang heeft de zaal, een sportcomplex inclusief binnen- en buitenbad, niet bestaan. De Sporthal is eind jaren tachtig gesloopt, nog geen 25 jaar oud. De laatste jaren vonden er ook geen optredens meer plaats. Hoewel de hal zich slechts op enkele kilometers van mijn ouderlijk huis bevond, heb ik van de genoemde bands alleen de Earring daar gezien. Wel zag ik Doe Maar (nog voor de grote gekte), Toontje Lager, Het goede Doel en andere Nederlandstalige bands bij Flaterpop in ’82. En, weer heel wat anders: ik onderging op zaterdag 6 mei 1978 Blue Öyster Cult, Amerikaanse hardrock. Ja, onderging; omver geblazen, platgewalst, uitgetreden en herboren verliet ik De Vliegermolen. Wow.
De band was elf jaar eerder opgericht in New York en is vooral bekend van (Don’t Fear) The Reaper. Een vaste waarde in die andere lijst, ook al was het hier geen hit. Het is zo’n typisch AOR-nummer met een lekker splijtende gitaarsolo, uitermate geschikt voor de luchtgitaristen onder ons. Sowieso is het een band waar je in je hemd staat als je je luchtgitaar bent vergeten. Eén van de hoogtepunten van hun optredens is namelijk Five Guitars. BÖC als gitaarkwintet; alle vijf de bandleden tegelijk met een gitaar op het podium. Tja, dan moet je natuurlijk mee kunnen doen.
In De Vliegermolen, waar John Cougar Mellencamp het voorprogramma mocht doen, gebruikte de band het toen revolutionaire laserlicht bij hun show. Heel gericht en dan weer golvend als de zee of wijd uiteenlopend, alsof er een grote doorzichtige plank van bovenaf op ieders hoofd neerdaalde. Drie jaar eerder had BÖC één van de betere livealbums ooit uitgebracht, de dubbelaar On Your Feet Or On Your Knees. In Voorburg deden ze die alles behalve dunnetjes over, lekker vet dus, en inmiddels aangevuld met The Reaper en Godzilla, hun andere hit. Dat BÖC niet in de Snoblijst staat is een lacune waar gauw verandering in moet komen, wat mij betreft met Buck’s Boogie. Open je luchtgitaarkoffer, plug in en speel mee!
