Grote kans dat je Uncle Lucius niet kent. Ik eigenlijk ook niet, totdat ik laatst het eerste seizoen van de Amerikaanse tv-serie Yellowstone zat te bingewatchen. Alleen in de V.S. al bekeken door ruim 9 miljoen huishoudens, dus een dikke vette tv-hit. De muzikale ondersteuning is meer dan goed, met een fraaie soundtrack én een bijrol van Ryan Bingham als cowboy-met-gitaar. Geweldige artiest, maar ik wil het hebben over een nummer dat tijdens het eerste seizoen meteen opviel en dat via Shazam kon worden getraceerd.
Yellowstone gaat over een familieranch in Montana, die wordt bedreigd door projectontwikkelaars en het naastgelegen indianenreservaat dat zijn rechten opeist. Kevin Costner speelt pater familias John Dutton, die zelf niet vies is van intimidatie en politieke machtsspelletjes. Tegelijk toont de serie ook de zelfkant van het Amerikaanse platteland, met arme indianen en gewelddadige cowboys die worden geworven bij de uitgang van de staatsgevangenis.
In die context is het nummer Keep The Wolves Away perfect gekozen. Frontman Kevin Galloway schreef het over zijn eigen vader, die als arbeider de eindjes aan elkaar moest knopen en na een ongeluk nog veel harder moest vechten voor zijn bestaan en zijn gezin.
I was barely thirteen when the company man tried to dig my daddy’s grave
It happened on a French owned tanker ship, spilling poison into Galveston Bay
Where the liquid fire filled his lungs and his eyes, silenced any mortal cries
Cold and the grip of death stinging pain, he fought like hell to keep the wolves away
Elke couplet van dit nummer (er is niet echt een refrein, behalve de titelregel) eindigt met de metafoor van het wegjagen van wolven. Aanvankelijk gold dat voor de arbeider die Galloway’s vader was, later voor het ongeluk dat hem overkwam en uiteindelijk ook voor de zanger zelf, die nu voor zijn vader zorgt. Dit autobiografische lied is rauw en oprecht, precies zoals het leven voor de gewone man (of vrouw) in het hedendaagse Amerika. Zonder opsmuk of politieke boodschap. Uncle Lucius klinkt als outlaw country, zonder zelf de boef uit te hangen.
Tegelijk schetst het laatste couplet van Keep The Wolves Away ook een beeld dat menig aan de weg timmerend bandje zal herkennen: het leven van een rondreizende artiest is een hard bestaan, waarbij het regelmatig sappelen is. Dat is allemaal prachtig verpakt in de laatste tekstregels:
So I’m goin’ for broke with every song I play,
’cause now it’s my turn to keep the wolves away
