Op 27 november 2022 zou Jimi Hendrix 80 zijn geworden, indien hij niet in 1970 lid van de Club van 27 was geworden. Slechts drie officiële platen heeft hij bij leven uitgebracht maar dat zijn erfenis groot is, kun je met een gerust hart een understatement noemen. De nog steeds doorlopende stroom platen die van de man worden uitgebracht, is enorm. Die geven natuurlijk geen enkel inzicht in het pad dat Hendrix had bewandeld, was hij niet op 15 september 1970 overleden. Was hij een nurkse oude man geworden? Zou hij er de man naar zijn geweest om te teren op zijn oude muziek, met een bezoek aan Veronica’s Goud van Oud? Was hij misschien wel een innovatief artiest gebleven? Eentje die wars was geweest van commercie? We zullen het nooit weten.
Are You Experienced, Axis Bold as Love en Electric Ladyland waren in een tijdsbestek van nog geen anderhalf jaar verschenen. Na Electric Ladyland, uitgebracht in de Verenigde Staten op 25 oktober 1968, was het qua opnamen stil. Later is wel duidelijk geworden dat hij nieuwe wegen zocht, nieuwe muziekstromingen wilde ontdekken. Uit alle muziek die na zijn dood is verschenen, blijkt wel dat Hendrix ook na 1968 niet stil had gezeten. Naast dat hij nieuwe muziek heeft gemaakt, heeft hij op zo’n beetje ieder festival gespeeld dat je maar kunt bedenken. Krijg je de kans: kijk dan de aflevering van Classic Albums over Electric Ladyland terug. Noel Redding die jaren na dato nog steeds klaagde over de plekken waar hij allemaal moest optreden. Met manager Chas Chandler die vond dat die muzikanten niet zo moest zeiken: ze kregen toch betaald voor wat zij leuk vonden?
Overal hebben ze gespeeld. Ieder optreden lijkt te zijn opgenomen en iedere opname lijkt wel op film of CD te zijn verschenen. Zo ook The Atlanta International Pop Festival, op 3, 4 en 5 juli 1970. Daar staat Hendrix, met die rechtshandige gitaar die hij linkshandig speelt. De knopjes aan de bovenkant, de hendel haast wapperend over de snaren. Wat vooral opvalt, is hoe fris hij daar bij staat. Het beeld van beroepsjunkie heeft hem postuum wel achtervolgd, maar hier staat een energieke jonge vent te spelen. Dat hij een fenomenale gitarist is, dat weten we nu wel. De beelden bewijzen dat ten overvloede, het gemak waarmee Hendrix de geluiden uit zijn gitaar haalt is haast intimiderend. Onderbelicht, ik denk ook wel ondergewaardeerd, is wat een geweldige zanger Hendrix was. Laconiek en zo ontzettend vol met soul. Troostrijk, warm. Zoals in deze hele fijne rocker Freedom, van de opname een maand of vier voor zijn tragische overlijden.
