Uitvaartliedjes. We hebben het er al vaak genoeg over gehad op Ondergewaardeerde Liedjes (hier en hier, om precies te zijn). Als je een bekend liedje op een uitvaart hoort, dan zal het nooit meer hetzelfde klinken. Als je een nieuw liedje hoort, kan dat rechtstreeks je hart in boren (maar wel eerst langs je traanklieren schampen).
Het is bijna twee jaar geleden dat we afscheid namen van een lieve vriendin. Te jong, te hard moeten vechten. Hoeveel liefde ze achter liet, is moeilijk te omschrijven. In de persoonlijke verhalen van familie en vrienden bleek ook maar weer eens hoeveel ze had moeten knokken. Bijvoorbeeld toen ze besloot om haar alcoholverslaafde man te verlaten en achterbleef met vier kinderen. Ze was eigenlijk altijd een alleenstaande moeder geweest, ondanks haar huwelijk. En toen ze haar streng gelovige familie vertelde dat ze met een vrouw samen was. Ze verloor door die relatie haar baan bij een gereformeerde school, die ze met veel passie deed.
Aan het einde van de uitvaart startte No Hard Feelings van Avett Brothers in:
When my body won’t hold me anymore
And it finally lets me free
Will I be ready?
When my feet won’t walk another mile
And my lips give their last kiss goodbye
Will my hands be steady when I lay down my fears, my hopes, and my doubts?
The rings on my fingers, and the keys to my house
With no hard feelingsLord knows, they haven’t done much good for anyone
Kept me afraid and cold
With so much to have and hold
Het voelde voor mij als een laatste boodschap, een levenswijsheid waar ik me aan vast klamp; ook als het echt tegenzit, als mensen je tegenwerken, probeer het ze uiteindelijk niet kwalijk te nemen. Ook zat er een nuchtere acceptatie in; ze wist dat ze het gevecht tegen de kanker niet kon winnen.
Aan het einde was er geen boosheid meer, alleen nog intens verdriet. Hard feelings, they haven’t done much good for anyone.
