Spoon is de beste band uit de Verenigde Staten. Wat mij betreft kon Spoon lang wedijveren met Wilco. Net een ander idioom, Wilco meer vanuit de Country-Rock kant en Spoon meer vanuit Rock-Indie, maar vergelijkbaar in de beleving van muziek. Als basis goede liedjes maar wel met een twist. Met een bijzondere hook, met zorg voor het arrangement. Niet voor niets hebben Wilco en Spoon elkaar gevonden in het Wilco’s Sky Blue Sky festival in januari in Mexico. Je zou er haast tickets voor boeken.
Spoon is de laatste jaren Wilco voorbij. Wilco leunt langzamerhand steeds meer op zijn uitstekende live reputatie, maar hun laatste drie platen waren niet hun beste. Voor Spoon geldt dat de kwaliteit onverminderd hoog blijft. De nieuwe single The Hardest Cut – uitgekomen op 28 oktober j.l. – maakt weer ontzettend nieuwsgierig naar de nieuwe plaat Lucifer On The Sofa die op 11 februari 2022 wordt verwacht.
Waarom Spoon het nog steeds niet tot de grote zalen of tot de headliners van de festivals heeft geschopt is mij eigenlijk een raadsel. De liedjes zitten zo sterk, zo catchy in elkaar. Omdat nog lang niet iedere snob dat heeft meegekregen, even een Grote-Stappen-Snel-Thuis inzake Spoon. The Way We Get By (2002) is al weer bijna twintig jaar en nauwelijks bekend. Het is onweerstaanbaar met jengelend pianootje, handklap en de stoere rauwe stem van Britt Daniels. Ga Ga Ga Ga Ga (2007) had al alles om de wereld mee aan de voeten te krijgen. Een constant hoog niveau, van opener Don’t Make Me A Target naar publiekslieveling The Underdog (https://www.youtube.com/watch?v=LC-pVGdzwPA) naar de prachtige afsluiter Black Like Me. Met zoveel zorg gemusiceerd. Ieder instrument op de juiste plek zonder dat het nerdy wordt. Ga Ga Ga Ga Ga is nog steeds één van mijn vijf favoriete platen ooit.
Opvolger Transference (2010) was wat rauwer, kaler. Single Gut Nuffin’ is een heerlijk bijtend nummer is met een killer baslijn. De doorbraak dreigde even te komen met They Want My Soul (2014), dat het zelfs tot de Eindlijst van OOR schopte. Een wat rustiger album dan Transference, met meer soul in bijvoorbeeld Do You en Inside Out. Nederlandse festivals ontdekten Spoon opeens; ze stonden al op Best Kept Secret en Down The Rabbit Hole.
Het overlijden van Prince op 21 april 2016 heeft Spoon inspiratie gegeven voor Hot Thoughts (2017). De meer funky kant van rockmuziek werd gezocht, en gevonden, in onder meer het titelnummer en in het hypnotiserende WhisperI’lllistentohearit.
Het mag duidelijk zijn, ik ben fan.
Nu is er dan opeens een nieuwe single. The Hardest Cut. Vintage Spoon. Het is weer een ontzettend knap liedje met het juiste instrument op de juiste plek: overstuurde bas, lekkere gitaarlick en die heerlijke strot van Daniel. Wat is Spoon toch een geweldige band. En wat is het eigenlijk leuk om Spoon toch nog steeds een heel klein beetje voor mezelf te houden.
