Emmylou Harris heeft een prachtige, kristalheldere stem en kan als geen ander fraseren. Er zijn weinig artiesten die zo’n grote invloed op de hedendaagse muziek hebben als Emmylou. In Nederland heeft ze tegen mijn verwachting in verrassend weinig hits gehad. Een uitstekende reden om een bijdrage over haar te schrijven. Emmylou heeft haar eigen nummers geschreven maar ze staat in Amerika vooral bekend als één van de beste liedjesvertolkers in de muziekindustrie. Zelf heeft ze hierover gezegd dat ze de teksten altijd op de eerste plaats heeft staan als ze zelf schrijft, maar dat ze de voorkeur geeft aan nummers die al geschreven zijn. Betekenis vinden in een songtekst kan ze als de beste en in mijn ogen is een interpretatieve zanger of zangeres met dergelijke kwaliteiten net zo goed als iemand die zijn eigen tekst schrijft. Het zijn twee respectabele kunsten op zich.
In 1975 bracht Emmylou het album Pieces Of The Sky uit, het album dat wordt gezien als haar debuutalbum alhoewel het haar tweede album is. Het is een prachtig uitgevoerd album dat met recht als pijnlijk mooi wordt omschreven. Op het album staat een schitterend en heel gevoelig eerbetoon aan Gram Parsons, een goede vriend en mentor van Emmylou. Het nummer is geschreven door Emmylou zelf en Bill Danoff en staat bekend om het refrein.
I would rock my soul in the bosom of Abraham
I would hold my life in his saving grace
I would walk all the way from Boulder to Birmingham
If I thought I could see, I could see your face
Het nummer heeft heel veel mensen geraakt en hoewel het een zeer persoonlijk nummer voor Emmylou is, vinden veel mensen er troost in bij het verwerken van verliezen. Pas in 2011 zou ze weer zo direct over de dood van Parsons schrijven met het nummer The Road, alhoewel het nummer Michelangelo waarschijnlijk ook over hem gaat.
Luister naar Boulder to Birmingham.
