In mijn leven heb ik best wel gejojo’d tussen Top 40-pop en alternatieve muziek. Rond 1990 zat ik duidelijk in de Top 40-fase (die iets later bruut werd verstoord door Nevermind, zoals bij veel van mijn generatiegenoten het geval is).

Ik had veel cassettebandjes met Top 40-opnames en verschillende liedjes hierop zouden hier in aanmerking komen voor de categorie ‘vergeten hitjes’. De meeste hoor je nog weleens. Maar Words van The Christians? Klom op tot de vijfde plek in de top 40, maar je hoort hem nooit meer langs komen op de radio.

Daar is misschien wel een verklaring voor; het liedje klinkt ook heel ontzettend 1990. Als een liefdesliedje van Michael Bolton met Keltische klanken als Belfast Child van de Simple Minds. Zoiets doet het nu niet meer lekker op de radio. Ter vergelijking: in diezelfde top 40 stond Fools Gold van The Stone Roses, dat het nooit verder schopte dan plek 8 in de hitlijst. Maar wel voor altijd gegrift in ons geheugen. Waarom? Het liedje was tijdlozer, of eigenlijk zelfs zijn tijd vooruit.

Over vooruit in de tijd gesproken: Fast forward naar de zomer van 2021. Ik heb al besloten dat Words van The Christians mijn bijdrage gaat zijn voor de vergeten hitjes-zomer van Ondergewaardeerde Liedjes. In de auto staat Omroep Brabant op – vraag niet waarom, alleen Sky Radio en deze zender doen het, en dan is de keuze snel gemaakt. Plus: Omroep Brabant heeft nog weleens de neiging om niet de grootste hits van bepaalde artiest te draaien, maar zeg maar de ondergewaardeerde liedjes. Daar hou ik wel van.

Opeens hoor ik een liedje voorbij komen dat ik vaag, heel vaag ken. En het is me toch een partij lekker! Deze jongen zit al swinged achter het stuur mee te deinen. Aan de melodie en manier van zingen te oordelen, concludeer ik dat dit The Isley Brothers moeten zijn.

Weer een paar weken later. Ik doe research voor deze blog. Wat hebben The Christians eigenlijk nog meer uitgebracht? Hm, Harvest for the World, eens luisteren.
Verrek! Dat is dat Isley Brothers-liedje! Maar dan dus van The Christians!
Als ik nu Words en Harvest for the World objectief na elkaar luister, dan wint Harvest For The World het. Met een straat lengte afstand. Zit beter in elkaar, is tijdlozer, mag echt niet vergeten worden.

Maar aan Words, daar zit dat jeugdsentiment aan vast; het was toen een hitje, ik nam het op van de radio, en nu hoor je het nooit meer. Dus ik blijf tóch bij mijn eerste keuze. Volg je het nog?

In augustus staan de vergeten hitjes centraal; liedjes die de absolute top niet wisten te halen of zelfs gewoon in de vergetelheid dreigen te komen. Liedjes ook die een vette herinnering oproepen bij de auteur van de blog. 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.