Speed King van Deep Purple, de opener van het meest bekende album van de band: Deep Purple In Rock met de hoofden van de bandleden zoals de presidenten van de V.S. in de rotsen van South Dakota. En natuurlijk dat hele bekende nummer .. Oehoehoe… Child In Time, al moet ik zeggen dat het één van de weinige bijdragen binnen de Top 2000 een terechte Top 10 is. Het openingsnummer van deze coverstory begint op zijn zachts gezegd wat merkwaardig met een gitaarsolo-intro die overgaat naar een rustig hoogtepunt op het Hammond orgel van John Lord. Dit intro staat op zichzelf en is een muziekstuk dat niet heel bekend is. Het staat bij ingewijden bekend onder de naam The Woffle en bestond al eerder dan Speed King. Feitelijk bestond Speed King ook al eerder onder een andere titel, namelijk Kneel And Pray.
Dit nummer nam een hele andere wending door de inspirators van dit nummer te bezingen en dat zijn oude Rock ’n Roll helden Chuck Berry, Elvis Presley en vooral Little Richard. Speed King is samengesteld uit stukjes tekst die van hen afkomstig zijn en met name de opening over Good Golly Miss Molly is onmiskenbaar Little Richard. Niet alleen de tekst, maar ook de manier van zingen is behoorlijk identiek. Probeer even via Spotify of een ander streaming in te zoomen op de openingszin in Good Golly Miss Molly en daarna direct over te schakelen naar Speed King en door te scrollen naar één minuut en 32 seconden. Na Little Richard gehoord te hebben is het wel heel gaaf om te zien dat zanger Ian Gillan deze inspiratie op zo’n manier eert.
Niet alleen Gillan was geïnspireerd, ook Roger Glover (bassist) haalde zijn inspiratie voor Speed King elders, namelijk bij niemand minder dan Jimi Hendrix. De baslijn en daarmee het hele nummer zijn gebaseerd op een baslijn van Hendrix uit het nummer Fire. Deep Purple is volkomen transparant hierover en geeft ere wie ere toekomt. Tegelijkertijd is Speed King zelf ook weer een inspiratiebron voor andere bands en artiesten. Allereerst voor de meest duistere band uit de jaren ’80: Venom. Venom inspireerde vervolgens weer vele black-, death- en thrashmetalbands. In 1991 vond Venom de tijd rijp om ook één van hun helden te eren, middels het nummer Speed King. Het Hammondstuk blijft achterwege en de Speed wordt wat opgevoerd.
Naast de duistere hoeken van de metal waar Deep Purple wordt omarmd, vindt deze omarming ook plaats in de virtuoze hoeken van de metal. Ik sla in dezen de versie met Deep Purple zanger Ian Gillan en meestergitarist Joe Satriani even over en schakel door naar een andere meestergitarist, namelijk Yngwie Malmsteen. Zijn versie vinden we op een Tribute aan Deep Purple genaamd Smoke On The Water. Yngwie is en blijft een meestergitarist, maar hij laat hier toch het intro van Blackmore en Lord achterwege en valt meteen in het couplet van Speed King samen met zanger Kelly Keeling.
Tenslotte kwam dit jaar een album uit van Saxon met uitsluitend covers. Deze vaste waarde in de heavy metal eert daarmee veel bands die een inspiratie voor hen zijn geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat een heel album met covers voor mij niet had gehoeven, maar Speed King is daarin zeker niet overbodig. Dat Saxon een vaste waarde is in de heavy metal moge duidelijk zijn; samen met bands van het eerste uur zoals Iron Maiden en Motörhead behoren zij tot de stroming New Wave Of British Heavy Metal.
Vanuit deze hoedanigheid is Saxon nog steeds volop actief en zijn ze graag geziene gasten op metalfestivals. Saxon is een band die leunt op een paar erg mooie albums, waarvan Wheels Of Steel als hun meest succesvolle wordt gezien. Persoonlijk vind ik Denim And Leather net iets beter vanwege een paar pakkende klassiekers. Eén van de klassiekers op de eerstgenoemde plaat is Motorcycle Man. Biff Byford de zanger van Saxon verklaarde dat dit nummer niet had bestaan zonder de inspiratie van Deep Purple’s Speed King. En als je naar dat nummer luistert, dan kun je het erin terug horen. De cadans van het nummer vertoont grote overeenkomsten, maar is zeker niet een kopie. Om een lang verhaal niet nog langer te maken; Speed King was een duidelijke inspiratie voor Saxon en kwam daarmee op het album Inspirations.