Greg Dulli is de Bokito onder de rockzangers. De Alfaman onder de alfamannen.
Het verhaal gaat dat hij bij een concert het geluid zo hard wilde, dat de geluidsman in opstand kwam. Boven de wettelijke normen, slecht voor het gehoor van het publiek, dat kun je niet maken, alle argumenten kwamen voorbij. Dulli zou de geluidsman hebben toegebeten dat hij het publiek maar moest vertellen dat hij, Greg Dulli, klaar stond om op te treden maar dat hij, de geluidsman, heeft bepaald dat dat niet mag. En dat het publiek verzocht wordt om rustig het pand te verlaten. Het concert heeft uiteraard toch plaatsgevonden, maar veel te hard. Het kenmerkt de man wel, denk ik.
Op het onvolprezen Gentlemen uit 1993 geeft Dulli blijk van zijn mannelijkheid. Ladies let me tell you, about myself. I got a dick for a brain is de allereerste zin van dit album. Subtiel is anders. Hier staat geen man die ‘in touch’ met zijn feminiene kant is. Dat vertoon van stoerheid zonder weerwoord zou Gentlemen wellicht onverdraaglijk maken. Dat weerwoord heeft The Afghan Wigs zelf geregeld, aan het einde van de plaat. You hurt me baby, zingt Marcy Mays (Scrawl) aanvankelijk breekbaar en aarzelend. Om vervolgens Dulli van een krachtig repliek te dienen. Even die mannen met al hun testosteron op hun plaats gezet, in een even rauw als liefdevol antwoord. Prachtig,
