De zomer van 2020 is anders dan alle voorafgaande (en hopelijk alle toekomstige). Reizen kan slechts beperkt en vakantie vieren kan uitsluitend met enige restricties. Nederland is weer ‘hot’ en naar alle waarschijnlijkheid ook de temperatuur in de maanden juli en augustus. Daarom hebben we dit jaar voor het thema Oost West Thuis Best gekozen en bloggen we elke dag over een ondergewaardeerd lied met een knipoog naar de eigen stede of omgeving.
Is het een cover of het origineel? I’ve Never Been To Me van Charlene staat te boek als het origineel en het werd in 1977 uitgebracht. Randy Crawford bracht haar versie echter al uit in 1976, op haar debuutalbum Everything Must Change. Het nummer is geschreven door Ron Miller en Kenneth Hirsch.
Waarom past dit nummer zo goed in deze Corona-tijd? Het schitterende nummer gaat over het leven. In het nummer bezingt Randy de zo herkenbare situatie waarin er zoveel wordt gedaan in iemands leven, maar dat je eigenlijk helemaal niet tot jezelf komt. Elke dag vliegen en haasten we. We gaan van school en/of werk de stad in, de kroeg in, naar de sportschool, naar talloze afspraken, we moeten vriendschappen onderhouden en doen al het andere dat we dag in dag uit doen. We moeten overal op tijd voor zijn, alles draait om de klok en om het schema waarmee we elke dag, elke week, elke maand, jaar in en jaar uit ons leven leiden. Worden we hier gelukkig van of zijn we dit simpelweg gewend? Zijn we dit zo gewend dat we nog wel echt nadenken over wat ons gelukkig maakt? Dat virus dat zoveel leed heeft veroorzaakt bracht ook iets anders met zich mee, namelijk een beetje bezinning.
Het leven werd praktisch stilgelegd de afgelopen maanden. Nogmaals, de ellende die veel mensen hebben moeten meemaken is erg triest. Maar van de rust die voort is gekomen uit de getroffen maatregelen heb ik genoten. Men kwam tot rust, het haasten was voorbij, de natuur bloeide op en ineens merkte iedereen dat een heleboel zaken die we zo gewend waren, helemaal niet nodig waren. Onze dagen stonden niet meer in het teken van het vliegen aan de hand het van inmiddels op onze netvliezen ingeprente schema. Ik hoop van harte dat wanneer we het virus de baas zijn, we niet terug zullen gaan naar ons gehaaste voortbestaan. Er is meer in het leven dan werk en andere verplichtingen. En van die dingen kunnen we maar één keer genieten want het leven is niet oneindig.
De persoon uit het nummer heeft inmiddels wijsheden opgedaan en wil dat zo graag overbrengen aan degene waarvoor ze zingt, zodat hij of zij de tijd niet eenzaamheid hoeft door te brengen.
Randy Crawford is geweldig en ze zingt dit nummer zo schitterend. Net als al haar albums is daar debuut een meesterwerk. Randy weet altijd het beste uit iedereen die aan haar albums meewerkt naar boven te halen. Het is toch altijd weer mens eigen om iets als beste te willen aanduiden. Charlene’s versie is mooi maar ik denk toch echt dat ik die van Randy nog mooier vind. Randy is een pareltje van een zangeres, volgens mij komt ze op de radio nog wel eens voorbij met Street Life (samen met The Crusaders), maar ze heeft zoveel meer gedaan dan alleen dat. Een heerlijke zijdezachte stem en altijd die gevoelige vocalen. Geniet ervan.
Volg ons op Spotify:
Niet op Spotify:
The Reuters – Song 19 (Break Out)
