De zomer van 2020 is anders dan alle voorafgaande (en hopelijk alle toekomstige). Reizen kan slechts beperkt en vakantie vieren kan uitsluitend met enige restricties. Nederland is weer ‘hot’ en naar alle waarschijnlijkheid ook de temperatuur in de maanden juli en augustus. Daarom hebben we dit jaar voor het thema Oost West Thuis Best gekozen en bloggen we elke dag over een ondergewaardeerd lied met een knipoog naar de eigen stede of omgeving.
Eén keer per jaar verzorg ik met twee anderen De Platenkast van mijn Vader Popquiz. Een popquiz waar de muziek uit de jaren ’60 en ’70 centraal staat. Leuk om voor te bereiden, omdat het soms prachtige ontdekkingen oplevert.
Een van die ontdekkingen was bijvoorbeeld de Wallace Collection. Een Belgisch sextet dat met hun mix van pop, jazz en klassiek in 1969 in veel landen een nummer één-hit scoorde met Daydream. In dat jaar waren zij dan ook op alle grote muziekfestivals in Europa te bewonderen. Het logische vervolg was een tournee door het continent Amerika, met als hoogtepunt een optreden voor 40.000 toeschouwers in Rio de Janeiro.
Ze waren muzikaal zéér goed onderlegd. Samen konden ze meer dan twintig verschillende instrumenten bespelen, waardoor ze nooit een beroep hoefden te doen op sessiemuzikanten. Maar die muzikale genialiteit betekende uiteindelijk ook hun einde. De platenmaatschappij wilde méér van hetzelfde en dat was precies wat zij níet wilden. Dát, in combinatie met het gekibbel over de te kiezen richting, zorgde ervoor dat de band na de Amerikaanse tournee uiteen viel.
Maar die ene grote hit zou nog vaak worden gecoverd. De bekendste cover staat op naam van I Monster, een Engels elektronisch muziekduo dat er in 2001 hun doorbraak mee beleefde. Hun Daydream In Blue stond op een van mijn lounge-CD’s die ik af en toe opzette om lekker bij weg te dromen. Even weg van alle verwachtingen en verplichtingen in mijn leven.
Ik herkende het dan ook direct toen ik het liedje van de Wallace Collection hoorde tijdens de voorbereiding op die quiz. Op dat moment besefte ik mij voor het eerst dat er dus kennelijk een origineel was. En hoewel het uiteindelijk niet De Platenkast van mijn Vader Popquiz haalde, belandde het wel in mijn favorietenlijstje, hand in hand met de versie van I Monster.
Volg ons op Spotify:
