Ze werd al bekend toen ze geboren werd. Mede om het feit dat twee jaar daarvoor haar ouders een orgastisch nummer wisten uit te brengen, de gedenkwaardige single Je t’Aime… Moi Non Plus. Je zult maar het resultaat daarvan zijn. Jane Birkin en Serge Gainsbourg waren beroemd en hun relatie werd breeduit gemeten in de pers. De geboorte van hun dochter was nieuws. Echter Charlotte Gainsbourg werd meer dan een nieuwsfeitje. Ze trad in beider voetsporen qua acteren en zingen. In beide disciplines heeft ze consistent – en al heel lang – prachtige dingen laten zien en horen. Ze is overduidelijk de dochter van, maar ook meer dan dat alleen.
Al vanaf haar twaalfde stond ze voor de camera en op dertienjarige leeftijd debuteerde ze als zangeres. Het was een duet met haar vader: het zeer controversiële Lemon Incest. (Zonder zuur over te willen komen: een erg goed nummer is het niet. Ook al is ze er zelf nog steeds erg trots op.) Een paar jaar later kwam er een debuutalbum. Het duurde echter vervolgens meer dan twintig jaar voordat er een vervolg kwam. Daarna werd ze wel wat productiever. Ze bracht vanaf 2006 vier albums uit, met de intensieve en bijzondere hulp van veel muzikale vrienden uit het linkerrijtje. Air, Beck, Jarvis Cocker, Nigel Godrich, SebastiAn. Allen wilden graag nummers voor haar schrijven en/of produceren. Op haar meest recente album staat zelfs ook een nummer van Paul McCartney. Had ze gewoon om gevraagd, en dus gekregen.
Dat meest recente album heet Rest en komt uit 2017. Mede dankzij haar voordracht en de heerlijke productie van SebastiAn werd dat één van de beste albums van dat jaar. Het album bruist, ademt en leeft, al staat het wel in het teken van de dood. Gainsbourg heeft te kennen gegeven met dit werk haar verdriet en persoonlijke frustratie aangaande de dood van haar vader en met name die van haar halfzus, de fotografe Kate Berry, een podium te willen bieden. Van het album spreekt wat dat betreft vooral het titelnummer boekdelen.
Reste avec moi, s’il te plaît
Ne me laisse pas t’oublier
Prends-moi la main, en secret
Je te laisserai m’envoler
Blijf bij me, ga niet weg. Ik wil je niet vergeten, zing-zucht Gainsbourg. Simpele woorden, maar met betekenis. De tekst is van Gainsbourg zelf, de muziek is van Guy-Manuel de Homem-Christo. Weer een grote naam: hij is namelijk een helft van Daft Punk. De muziek is niet meer dan een loop, en de tekst is erg uitgekleed, maar daardoor is de track Rest juist erg effectief. Krachtig door eerlijke eenvoud. Vanaf de eerste tonen rest je verder niets meer dan het nummer intens te ondergaan.
