In juli en augustus blikken we (terug) naar de Summer Of Love. Verhaaltjes over verliefdheid, (verloren) liefdes en relaties, het zomergevoel en de liefde voor muziek.
Er wordt beweert dat in een warm klimaat de feromonen nadrukkelijker aanwezig zijn dan bijvoorbeeld in ons koelere kikkerlandje. Persoonlijk denk ik dat het met name met het luchtige kleding te maken heeft, waardoor de hormonen opspelen. De zintuigen worden geprikkeld door het naakte of matig bedekte vlees in de kuip. Tegelijkertijd, wanneer het 30+ graden is heb ik nergens interesse in behalve schaduw en een koel drankje. Elke vorm van fysieke inspanning is mij dan te veel. Mijn vakantievoorkeur gaat dan ook altijd uit naar een bestemming waar de wind door de bomen waait. Ergo, kust of eilanden zoals Griekenland, maar dan wel in het voorseizoen. In het hoogseizoen is het te druk, te duur en na de toeristeninvasie in september of oktober kotsen de bewoners de buitenlanders (terecht) uit.
Muzikaal gezien horen we tegenwoordig weinig meer uit Hellas, maar er was een periode dat de Griekse muziek regelmatig de Top 40 bestormde en dan heb ik het niet over Trio Hellenique met Zorba’s Dance. Eind jaren zestig en begin jaren zeventig was Aphrodite’s Child met onder andere Demis Roussos en Vangelis Papathanassiou heel succesvol met hun psychedelische en progressieve muziek. Maar eigenlijk bestond de band eind 1970 al niet meer en daarom kwam het vanaf zomer 1971 regelmatig voor dat Demis Roussos eveneens in de Top 40 stond. Drie jaar lang kon je geen gratis exemplaar van de wekelijkse hitlijst bij de platenboer ophalen of hij stond er wel in met de een of andere tranentrekker.
Net als Aphrodite’s Child verkaste de band Axis vanwege de dictatuur van Griekenland naar Frankrijk. In 1971 komt hun eerste album uit, maar deze trekt – anders dan de enorme afro van de zanger/organist – nauwelijks aandacht met een combinatie van Uriah Heep-achtige rock en pop. De opvolger van begin 1972 levert met een folkachtig lied (Ela Ela) een grote (meezing)hit op, maar het album is zwalkend en de mannen lijken geen keuze te kunnen maken. Wanneer ze uiteindelijk de keuze maken voor een mix van progrock, canturbury jazz-rock en fusion haakt het platen-kopende publiek af (en dat is jammer, want juist dit album is het beste van de drie). In 1974 stopt de band definitief.
Echter, tussen het tweede en derde album brengt Axis nog een singletje uit: Someone. Een liedje over de zoektocht naar de ware liefde en het vinden van de soulmate. Vermoedelijk een Griekse godin.
I found someone I needed badly
Who’ll follow me gladly wherever I go
And it’s someone who can fulfill me
Helping to build me making me grow
Het leunt net zoals Ela Ela op het orgelwerk met toevoeging van enige bombast. Het werd op een haar na net grotere hit dan de voorganger. Ik heb in de muziekkast een verzamelaar van Axis staan en zelfs na de vele decennia klinkt de muziek nog steeds fris en vind daarom ook met enige regelmaat de weg naar de cd-speler.
Volg de Summer Of Love op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Love Gang – Can’t Seem To Win
