In juli en augustus blikken we (terug) naar de Summer Of Love. Verhaaltjes over verliefdheid, (verloren) liefdes en relaties, het zomergevoel en de liefde voor muziek.
Als een uit de as herrezen Phoenix is good old Elton momenteel weer helemaal hot. Ik heb het natuurlijk, naast zijn wereldwijde afscheidstour, over de film Rocketman. Rocketman, de biografische film over het turbulente leven van de Engelsman die weinig schuwt. Het was een wens van Elton. Laat alles vooral zo zien zoals het gebeurd is. Drugs, drank, seks, homoseksualiteit, koopziekte, boulimia, doorgeslagen glamour, een moeizame jeugd, alles. En dat is een applaus waard. Het was het type kritiek op de eerder verschenen muzikale biografie Bohemian Rhapsody; hij was te braaf. Rocketman niet. Elton is Elton. Inclusief alles dat hem vormde tot de inmiddels gelukkig getrouwde vader van twee die al bijna 30 jaar nuchter is. Een muzikaal genie, dat vooropgesteld.
Ik zag de film en was zeer onder de indruk. Het is een kruising tussen een musical en een biografie. Een kleurrijke vertelling doordrenkt met het haast eindeloos rijke oeuvre van Sir Elton. Elk nummer verteld beeldend een deel van het levensverhaal terwijl de film verdergaat, als in een musical. Een buitengewoon frisse en fijne manier van vertellen. Het voelt hierdoor allemaal wat minder gemaakt. De muziek maakt op deze manier geen onderdeel uit van de film, het ís de film. De grootste complimenten moeten gaan naar hoofdrolspeler Taron Egerton, die letterlijk alles uit de kast trekt om Elton neer te zetten. En hoe. Zelfs de zang nam hij verdienstelijk voor eigen rekening.
Een belangrijk onderdeel van de film is de relatie die hij in al die jaren opbouwt met vaste tekstschrijver Bernie Taupin. Niet zo vreemd, want deze man is in het echte leven ook van buitengewoon groot belang geweest voor het succes van Elton John. En vice versa. Al zo’n 50 jaar schrijven de heren samen de grootste hits. Your Song, Daniel, The Bitch Is Back, Rocket Man, Tiny Dancer, Nikita, Candle In The Wind, I’m Still Standing, Don’t Let The Sun Go Down On Me en ga zo maar verder. Een zeer indrukwekkende lijst.
Eind jaren ’70 lastten de twee een korte pauze in waarin beiden met andere mensen aan de slag gingen. Taupin met onder andere Alice Cooper, John met een scala aan songwriters. Het einde van de exclusieve samenwerking tussen Taupin en de steeds verder in verslavingen wegzakkende John leek aangebroken. Toch pakte de twee het gezamenlijke schrijven in de jaren ’80 weer op, een samenwerking die tot op de dag van vandaag stand houdt.
Uit de rustperiode tussenbeide, komt één van mijn favoriete nummers, namelijk Are You Ready For Love, geschreven door een trio van Amerikaanse songwriters en producer Thom Bell. John was toe aan wat nieuws en was fan van de Philly-Soul sound in die periode. Hij gaf alles uit handen, en zodoende is dit nummer één van de zeldzame nummers uit zijn oeuvre waaraan hij niets deed qua compositie.
De bedoeling was een heel album geproduceerd door Thom Bell, maar het werd enkel dit nummer, opgenomen in 1977 en nog twee andere die uitkwamen in 1979 op de EP The Thom Bell Sessions. Het nummer deed totaal niks en verdween zoals de meeste nummers die geen hit worden van vrijwel elke artiest of band in de archieven. In 2003, bijna 25 jaar na het uitkomen van het nummer stond het nummer toch ineens in de UK op nummer 1. Een verassing, geheel te wijden aan het gebruik van een remix van het nummer in een Britse commercial voor het nieuwe voetbalseizoen. Het toont opnieuw de kracht aan van het gebruik van muziek in commercials.
Het nummer heeft een verdomd heerlijke 70’s disco, Philadelphia soul achtige feel. Niet zo vreemd, want producer Thom Bell was een groot man binnen de soul en R&B destijds, met onder andere The Spinners. Al met al klinkt het verdomd goed allemaal, en het is mij een raadsel waarom het 25 jaar duurde voordat het pas werd opgepakt door het grote publiek.
Wel zit er een verschil in het nummer dat een hit werd en het nummer zoals het oorspronkelijk werd opgenomen. Allereerst duurde het origineel bijna 9 minuten (best aan de stevige kant) en was het een versie waarop The Spinners meezongen, niet alleen als backing, maar ook enkele coupletten. Toch heeft mijn voorkeur de geremixte Elton-only versie uit 2003. Niet omdat de bijdrage van The Spinners niet naar het zin is, nee, het tegenovergestelde bijna, maar het nummer klinkt gewoon niet prettig. Het duurt te lang, ruim de helft van het nummer bestaat uit de titel van het nummer dat keer op keer herhaald wordt, er zitten wat wonderbaarlijk gemonteerde overgangen in en het geheel voelt niet af. De remix uit 2003 is vele malen beter dan de originele mix en laat het nummer glanzen zoals het ooit bedoeld moet zijn. In volle glorie, een explosieve 3,5 minuut durende soul-injectie. Zoals het hoort.
Ik krijg geen genoeg van het nummer. Het is zoals eerder aangeven oprecht één van m’n favoriete nummer van Sir Elton. Vandaar deze kleine bijdrage om te voorkomen dat het nummer opnieuw ondersneeuwt binnen het rijke oeuvre van de Britse hitmachine die momenteel weer even heet is als de Hollandse zomer van 2018.
Are you ready, are you ready for love?
Yes I am, are you?
Volg de Summer Of Love op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Love Gang – Can’t Seem To Win
Axis – Someone
