Iedereen heeft vast vroeger een cassettebandje (of CD) gemaakt voor op reis, met muziek voor onderweg of voor in de strandstoel.
In juli en augustus gaat de aandacht naar deze herinneringen.
Met Selling England By The Pound maakte ik kennis met de progressieve rock van Genesis. In een rap tempo heb ik toen de eerdere albums – Foxtrot, Nursery Cryme en Trespass – aangeschaft. Heerlijke muziek met schitterende solo’s en aparte teksten. En ze waren niet zuinig, want vanaf Foxtrot werden de langspeelplaten volgepropt (soms meer dan 53 minuten) zonder dat het ten koste ging van de geluidskwaliteit. Ook de opvolger The Lamb Lies Down On Broadway kocht ik blind, maar tot op de dag van vandaag vind ik dit hun minste in de reeks vanaf 1970.
Met het vertrek van Peter Gabriel nam Phil Collins het vocale stokje over. Eigenlijk wilde hij liever achter de drums blijven zitten, maar ze konden geen goede zanger vinden. Ach, in retrospect zal hij wel tevreden zijn met het verruilen van de drums voor de microfoon. En A Trick Of The Tail en Wind & Wuthering zijn gewoon hele goede platen.
1977: exit Steve Hackett. And Then There Were Three…. De eerste single van het album Follow You Follow Me vond ik een draak en ik hield mijn hart vast voor het album. Het bleek weliswaar minder complex dan de voorlopers, maar er staan schitterende composities op. Het lied dat mij direct het meeste aansprak was Burning Rope. Eenzelfde mening was Tony Banks ook toegedaan, want hij vond dit zijn beste van het album.
In 1980 heb ik beroepsmatig veel mogen reizen en de allereerste was in februari naar Curaçao. Daar heb ik op keiharde wijze geleerd niet zonder bescherming in de zon te zitten, maar al doende leert men. De hele groep zat in een schitterend hotel aan de zee en vanaf mijn balkon kon ik de zon onder zien gaan en werd daarna getrakteerd op een prachtige sterrenhemel. Ik had de onlangs gekochte walkman bij me, want de muziek in vliegtuigen laat meestal te wensen over. Minimaal acht cassettebandjes in de reistas, waaronder een zelf gemaakte verzamelaar van Genesis. Even lekker chillen en van de omgeving genieten met een stukje muziek, alhoewel die term toen nog onbekend was.
Maar in de tropen en de Caraïben kan het weer snel omslaan en van het één op het andere moment ging het vreselijk hard waaien en kwam er een ongelofelijke partij water naar beneden. Geen probleem, want ik had een balkon boven mijn hoofd. Maar terwijl ik naar het natuurgeweld keek startte Burning Rope en midden in het lied barstte de bliksemschichten boven water los. Toeval, maar het gaf wel een extra dimensie.
The warming sun, the cooling rain
The snowflake drifting on the breath of the breeze
The lightning bolt that clears the sky for you
Volg Het Vakantiebandje op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
The Pilgrims – Lost Train
David Byrne & St. Vincent – Road To Nowhere
Frank O’Moiraghi – Show Me (Spacer)
Chris Rea – It’s All Gone
Tröckener Kecks – Ver Van Huis
Mafalda Arnauth – O Mar Fala De Ti
Eddie Vedder & Nusrat Fateh Ali Khan – The Long Road
