Er zijn musici waar je vroegtijdig een eerbetoon over kan schrijven. Soms is dat vanwege de hoge leeftijd, maar vaker vanwege overmatig gebruik van drogerende middelen. Tegelijkertijd zijn er natuurlijk altijd de uitzonderingen op de regel, want wie had Keith Richards. Ozzy Osbourne of Iggy Pop nog in het land der levenden verwacht?
Chester Bennington leefde sinds zijn jeugd met een immens trauma. Vanaf zijn zevende tot zijn dertiende werd hij seksueel misbruikt door een paar jaar oudere vriend. Uit angst dat men hem niet zou geloven hield hij zijn mond. Op school was hij het pispaaltje. I was knocked around like a rag doll at school, for being skinny and looking different. Hij begon met het gebruik van marihuana, alcohol, opium, methamfetamine, cocaïne en LSD, maar wist uiteindelijk volledig af te kicken. Ook had hij last van depressies.
Als zanger van Linkin Park kende hij sinds 2000 gigantisch veel succes, maar veel liedjes van de band hebben een sombere ondertoon. En wellicht werd de druk van presteren gekoppeld aan zijn jeugdervaringen de bekende druppel. Gisteren verhing hij zichzelf op 41-jarige leeftijd.
Bennington was een goede vriend van de onlangs overleden Chris Cornell (ook hij pleegde zelfmoord) en op die begrafenis zong hij Hallelujah. Tevens was hij peetvader voor Cornell’s zoon. Onlangs kwam Linkin Park’s nieuwste album uit: One More Light. Enig sinds wrang een dag na het overlijden van zijn goede vriend.
Een lied dat zijn problemen aanstipte is Heavy. Op de dag dat de band gezamenlijk dit lied componeerde vertelde hij bandlid Mike Shinoda dat het niet goed met hem ging. I have to be honest. I’m NOT fine. I’m NOT OK. Too much stuff is just happening to me. I just feel underwater. Things feel so heavy to me…
Alhoewel Breaking The Habit, Numb, Crawling of Easier To Run ook een goede keuze waren geweest, kies ik toch voor Heavy als muzikale ondersteuning in dit eerbetoon.
I don’t like my mind right now
Stacking up problems that are so unnecessary
Wish that I could slow things down
I wanna let go but there’s comfort in the panic
And I drive myself crazy
Thinking everything’s about me
Yeah I drive myself crazy
‘Cause I can’t escape the gravityI’m holding on
Why is everything so heavy?
Holding on
To so much more than I can carry
I keep dragging around what’s bringing me down
If I just let go, I’d be set free
