Iedereen kent dit lied uit 1965 van The Mamas & The Papas. Iedereen kan het eerste deel en de melodie van deze klassieker meezingen.
All the leaves are brown
And the sky is grey
I’ve been for a walk
On a winter’s day
I’d be safe and warm
If I was in L.A.
California dreamin’
On such a winter’s day
Het is door de decennia in meer dan 100 versies de ether ingeslingerd, maar zelden beter: The Seekers, R.E.M., Carpenters, Johnny Rivers, Nancy Sinatra, José Feliciano, Queen Latifah, America, Melanie, Meat Loaf, Diana Krall, Sia en zelfs The Beach Boys. In 2016 bracht DJ Freischwimmer een (trop-house) danceversie uit, dat de top haalt van de Dance Club Charts. Het geeft wel aan, dat het lied in het collectieve geheugen opgeslagen zit. Maar er zijn ook verrassend leuke versies opgenomen.
Four Tops geven het lied in 1968 een echte soulsound mee en maken het een heel ‘chill’ geheel met blazers, een orgel en strijkers.
In hetzelfde jaar gaf Bobby Womack zijn draai er aan. Pittiger en rauwer dan The Four Tops, en met een Spaanse gitaar. Het lied zou de top van Billboard magazine’s Black Singles Top 20 halen en in 2004 werd zijn versie in een reclame voor Saab gebruikt.
Aan de andere kant van het spectrum neemt Brotherhood in 1969 een psychedelische rockversie op. Hardcore/punkband Mower doet het nog een paar tandjes harder in 2006. Ze geven het lied een harde en rauwe behandeling en met snijdend gitaarwerk.
Maar…..het origineel is van Barry McGuire. Het zou zijn derde single worden; de opvolger van zijn wereldhit Eve Of Destruction. Het lied was gecomponeerd door de toen nog onbekende Michelle en John Phillips. Zij vormden met Cass Elliot en Denny Doherty het achtergrondkoortje en het was feitelijk de eerste keer dat ze samen zongen. De producer Lou Adler kwalificeerde hun gecombineerde stemmen in de categorie van The Beatles, The Beach Boys en Everly Brothers, en besloot ter plekke de zangpartij van McGuire te wissen in ruil voor die van Denny Doherty. In een vrijwel identieke begeleiding werd het toen uitgebracht: de harmonicasolo werd wel vervangen door een dwarsfluit. The Mamas & The Papas waren een feit. McGuire’s versie kwam wel op zijn elpee This Precious Time.
Het idee voor het lied ontstond in 1963 toen Michell en John in New York woonden. Het was een bijzonder koude winter en helemaal voor Michelle, aangezien ze uit Californië was gekomen. Op een ochtend had John iets geschreven over ergens anders horen te zijn, hetgeen geïnspireerd was door de heimwee van Michelle. Ze had ook een bijzondere hobby; ze ging graag naar kerken en kathedralen en hierdoor schreven ze de zin
Stopped Into A Church
I Passed Along The Way
Geen beste herinneringen voor John, want in zijn jeugdjaren zat hij op school in een parochie.
Gaaf. De versie van The Mama’s & The Papa’s behoort tot mijn all time favorieten.
Meer versies….
http://soulmusicsongs.com/tagged/California-Dreamin%27
Mijn favoriet is van Eddie Hazel