Bodine – Rock Rosetta

Bodine was een band die in de jaren tachtig vooral bekend werd met Arjen Lucassen in de gelederen. Nederlandse heavy metal, waarbij de albums Bold As Brass en Three Times Running hen flinke faam opleverden, ook buiten onze landsgrenzen. Daarbij is het debuutalbum uit 1981 altijd ondergesneeuwd, wat mij betreft volstrekt ten onrechte.

Maar ja, Arjen Lucassen was toen nog niet van de partij. Bodine leed aan de ziekte van diverse Nederlandse rockbands destijds, namelijk dat ze vaker van bandleden wisselden dan van onderbroek. Dat daarbij ook nog eens een complete stijlwisseling plaatsvond, maakte dat dat eerste album al snel in de vergetelheid raakte. Met metal had dat album niets te maken, het was heavy bluesrock.

Die eerste bezetting bestond uit zanger Jay van Feggelen, gitarist Rheno Xeros, bassist Armand van der Hoff en drummer Gerard Haitsma. Van Feggelen (wiens voornaam Jan werd verrockt naar Jay) was de reden dat Bodine een bluesrockband was. Zijn soulvolle en krachtige rockstem stem was daar bij uitstek geschikt voor. Zelf noemde Van Feggelen Paul Rodgers (Free, Bad Company) en Otis Redding als invloeden. Rheno Xeros heette eigenlijk gewoon René Rijsdijk en was met drummer Gerard Haitsma de enige die op alle drie de albums te horen is. Bassist Armand van der Hoff was op de eerste twee albums actief en vertrok – zoals later ook Xeros zou doen – omdat hij Lucassen’s teksten over duivels en demonen niet kon verenigen met zijn geloof. Op het eerste album werden de teksten geschreven door Van Feggelen, en die gingen over hartzeer en ander ongemak in het leven.

Op Van Feggelen na hadden ze amper ervaring buiten de oefenruimte, maar misschien hielp dat nog wel ook. Toen ze een demo hadden opgenomen en niets hoorden van radiomaker en rockfan Alfred Lagarde, gingen ze doodleuk naar Hilversum om niet weg te gaan voor Lagarde de demo had beluisterd. De aanvankelijk weinig coöperatieve Lagarde werd dolenthousiast en dat leidde tot opnamen enkele maanden later met producer Okkie Huijsdens en een contract bij het door Chiel (Op Volle Toeren) Montagne gerunde label Rhinoceros.

Het titelloze debuut bevatte tien tracks met donderende drums van Haitsma, bluesy basgitaar van Van der Hoff, de donkere stem van Van Feggelen en het bijzondere gitaarwerk van Xeros. De laatste kon in seconden van gierende uithalen naar bluesy patronen omschakelen en hield zich in zijn spel lang niet altijd aan de geijkte patronen van riffs en solo’s. Sterker nog: soms was zijn bijdrage aan een nummer bijna één lange solo, zang of niet. Het was de verdienste van Huijsdens dat dat allemaal op een coherente manier op de band kwam.

Rock Rosetta is de openingstrack van het album én was de eerste single. Luister eens naar dat intro. Het is het spel dat John Sykes later op het Whitesnake 1987-album zou laten horen! Het nummer lijkt zich te ontrollen als een verder prima maar redelijk standaard bluesrocker, maar het tussenstuk na twee minuten is een mooi voorbeeld van de prettige ontregeling die ze aan de songs konden toevoegen.

Van Feggelen was de eerste die de band verliet en na toetreding van zanger Axel Langemeijer en gitarist Arjen Lucassen begon het tweede hoofdstuk in het bestaan van Bodine, dat als metalband. Van Feggelen dook nog een paar keer op op de Ayreon-albums van Lucassen en in 1992 werd nog een reüniepoging gewaagd, die al snel weer spaak liep. De professionele muziekcarrières waren na Bodine voor deze vier voorbij, maar het debuutalbum draai ik tot op de dag van vandaag regelmatig. Tenminste, vanaf het moment dat het in 1996 alsnog op cd verscheen. Inclusief door Alfred Lagarde ingesproken jingles.

Tot op de dag van vandaag blijf ik vinden dat Bodine met dit album misschien wel zijn tijd vooruit was.

(Flink wat van de informatie heb ik uit mijn eigen geheugen opgediept, maar de buitengewoon uitgebreide Bodinesite Regular Rocker zorgde voor de rest.)

Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.