Elvis Costello – This House is Empty Now

Waar kennen we Elvis Costello ook alweer van?

Drie opties:

• Je kent hem van She, een cover van Charles Aznavour. Het is niet het beste nummer wat hij maakte, maar wel het bekendste (als soundtrack van Notting Hill uit 1999).
• Misschien ken je Oliver’s Army, een liedje uit de beginperiode van zijn carrière (1979). Het is een protestnummer over de wervingsmethodes van het leger: The song was based on the premise ‘they always get a working class boy to do the killing’, aldus Costello zelf.
• Van I want you. In mijn ogen het mooiste liefdesverdrietliedje dat ooit gemaakt is, met hartverscheurende teksten:

I want to hear he pleases you more than I do
I want you
I might as well be useless for all it means to you
I want you
Did you call his name out as he held you down
I want you
Oh no my darling not with that clown
I want you

Waar niet meer van?

Vlak voor zijn ‘comeback’ met She bracht Costello in 1998 een album uit met Burt Bacharach. Een opvallende combinatie: een zanger die zijn wortels heeft in de punk-protestliedjes met een schrijver van zoetgevooisde liedjes zoals Close to you van The Carpenters en That’s what friends are for van Rod Stewart (bekend geworden door een coverversie van Dionne Warwick, Stevie Wonder, Gladys Knight en Elton John).

Toch is het een prachtige plaat geworden die ik nog steeds regelmatig draai. De melodieuze composities van Bacharach met de scherpe, doordringende zang van Costello zijn een prima combinatie.

De eerste single van het album Painted from memory is This house is empty now. Het is geen hit geworden. Onterecht, wat mij betreft. Het gaat over het gevoel van melancholie dat je ervaart als je verhuist en nog een laatste keer je oude huis doorloopt (wat hebben we hier toch meegemaakt!).

Het is ook een mooi nummer om te vieren dat Ondergewaardeerde Liedjes is verhuisd. Zonder enige gevoelens van melancholie, overigens.