In mijn altijd voortdurende strijd om meer bliepjes op Ondergewaardeerde Liedjes te krijgen is het belangrijk om ook voor de Snob 2000 aandacht te besteden aan bliepjes. Zo heb ik in mijn keuzelijst ook gestemd op Orbital, en tot op zekere hoogte mogen we Baz Luhrmann ook wel tot bliepjes horen, zij het in iets mindere mate.
Maar een van de belangrijkste electronica-acts aller tijden wat mij betreft is toch wel Boards of Canada. Het melancholische geluid wat zij weten te creeren, in combinatie met hiphop beats en vage samples is iets wat niet veel anderen zo goed kunnen. En nadat Boards of Canada het ging doen hebben heel veel mensen het geprobeerd! Maar niets zorgt zo sterk voor die emotie, dat fijne gevoel, als Boards of Canada zelf.
Roygbiv komt van hun eerste grote release: Music Has The Right To Children. Dat wil zeggen, het kwam al eerder uit op Boc Maxima, een album dat het duo in 1996 uitbracht. Van dat album zijn echter maar 50 exemplaren gemaakt. Uiteindelijk is veel van het materiaal van Boc Maxima, inclusief Roygbiv, opnieuw uitgebracht op Music Has The Right To Children.
Roygbiv weet in de korte duur die het heeft (2:23) precies samen te vatten wat Boards of Canada doet en welke sfeer ze proberen neer te zetten. Daarom is dit zo’n ultiem voorbeeld van de muziek van Boards of Canada. En daarom hoort het ook thuis in de lijst der lijsten, de Snob 2000.
De keuzelijst van de Snob 2000 staat vol met ondergewaardeerde liedjes. In de serie Snobroep krijgen muziekliefhebbers de kans om hun favoriet te verdedigen – en misschien wat stemmen te ronselen.
Hear hear!