De keuzelijst van de Snob 2000 staat vol met ondergewaardeerde liedjes. In de serie Snobroep krijgen muziekliefhebbers de kans om hun favoriet te verdedigen – en misschien wat stemmen te ronselen. De eerste aflevering is voor Henk Visser van platenzaak Kroese in Arnhem.
In mijn pubertijd werd mijn muzikale smaak grotendeels gevormd door de platenkast van mijn ouders, mijn toch wel brave neven en nichten en de wekelijkse top 40. Dat leverde, achteraf bekeken, veel mooie guilty pleasures op. Op een dag gaf een, destijds vage, kennis mij het album Surfer Rosa mee naar huis. ‘Luister, als je ouders niet thuis zijn, hier maar eens naar’ was zijn begeleidende tekst. ‘Dat is pas muziek!’.
Zonder verdere uitleg nam ik de LP mee naar huis. Mijn ouders waren niet thuis, weet ik nog, dus de LP ging meteen op de platenspeler. Toen deze draaide liep ik door naar het toilet omdat dat op dat moment nodig was. Zittende op dat toilet hoorde ik voor het eerst in mijn leven de Pixies tot mij komen. Ik snapte er niks van. Waren de speakers kapot? Zat er iets onder de naald? Wat gebeurde daar in de woonkamer?
Een dikke minuut later stond ik weer midden in de kamer. Mijn mond open van verbazing. Zo’n sound had ik nog nooit gehoord. Meteen had ik door dat de speakers nog prima waren en dat er niets onder de naald zat. Dit hoorde zo te klinken en… het was ontzettend indrukwekkend. Zo rauw, zo direct en zo ontzettend vol met energie. Na twee minuten was ik om. Dit was fantastisch!
Bone Machine, het openingsnummer van Surfer Rosa, had mijn leven veranderd. Een betere reden voor een plekje in de Snob 2000 kan ik niet bedenken.
Nog niet gestemd? Doe dat dan hier!
