Op de trage golven van de trip hop kwam in 1991 Unfinished Sympathy van Massive Attack mijn muzikale universum binnengegleden. Inmiddels is het een klassieker geworden en vind je hem wereldwijd terug in lijsten van de beste songs ooit. Zo ook de Top 2000, vorig jaar nog #519. De band Massive Attack kwam voort uit het Sound System-collectief The Wild Bunch (Tearing Down The Avenue, 1985). Het was Neneh Cherry die Grant Marshall, Andrew Vowles and Robert Del Naja op weg hielp: she kicked our arses and got us in the studio. Nou, gelukkig maar, en uiteindelijk zijn ze veel groter geworden dan miss Cherry herself. Nènènènèneh.
Met hun achtergrond als DJ en MC was het gebruik van beats en samples vanzelfsprekend. Zo hebben zij ook de opener van Blue Lines en derde singel Safe From Harm opgebouwd, al heb je dat wellicht niet direct in de gaten. Bestaand en nieuw is schitterend met elkaar verweven tot een geheel nieuwe song. Je hoort drums van Funkadelics Good Old Music en flarden toetsen van Herbie Hancocks Chameleon. Het is echter de bas die het nummer draagt. Het begint niet alleen met een heerlijk stuwende bas – die bas gaat maar door en door. En ja, ook die baslijn is gejat. Heel goed gejat, van Leland Sklar.
Vijf jaar later duikt Safe From Harm hier in Nederland op, in Limburg. Op het album Nutrient van Soylent Green. Gitarist Jack Pisters (Anouk, Keith Caputo) en nu studieleider van de popafdeling van het conservatorium in Amsterdam, zei later over hun muziek: een rockband waar ik erg trots op ben omdat het een soort dancerock avant la lettre was. Naast negen eigen stukken versies van Fly Like An Eagle (Steve Miller), Higher Ground (Stevie Wonder) dus ook Safe From Harm van Massive Attack. Een cover van stukjes andere nummers. Dezelfde bas, het lijntje van Leland Sklar, maar hier minder prominent onder het rockgeluid.
Oké, oké, maar wie is dan die Leland Sklar? Leland (Lee) Sklar is een sessiemuzikant die met The Section – de huisband van Asylum Records – op een idioot grote hoeveelheid platen meespeelt, circa 25.000 tracks! Van America tot Warren Zevon en van Jackson Browne tot Dionne Warwick. Ook speelt hij mee op Spectrum, het debuutalbum van Billy Cobham die bij Mahavishnu Orchestra drumde, het jazzrockgezelschap met John McClaughlin, Jean-Luc Ponty en Jan Hammer. Op dat album staat het nummer Stratus en in Stratus speelt Leland Sklar die gouden baslijn, bijna achteloos.
Gitarist op Stratus is de veel te vroeg overleden Tommy Bolin. Bolin werd slechts 25 vanwege een overdosis heroïne. Twee jaar te vroeg voor eeuwige roem, maar hij laat hier horen waar hij toe in staat was en niet voor niets werd gevraagd voor Deep Purple, juist vanwege zijn spel op Spectrum. Cobham’s ouwe bandmaat Jan Hammer doet ook mee op dat album, yep, die Jan van Crockett’s Theme. Ook bij Stratus met zijn kenmerkende elastieken synth-geluid dat ook door Massive Attack is meegenomen naar Safe From Harm. En zo is de cirkel weer rond.
Dit is de lange versie van Stratus, waarvan ver vóór Massive Attack al een sample is gebuikt uit het intro voor een tune van Radio Caroline. Echt spannend wordt het met Leland’s bas (3.05 minuut). Voor het betere jatwerk.
