Hiphop wordt deze maand 50 jaar en dat vieren we! Met blogs over de invloeden op en van hiphop, over samples en crossovers. Over relatieve nieuwkomers en de old skoolpioniers. Een hele maand vieren wij de inventiviteit en creativiteit van hiphop.
Het leuke aan hiphop is (1) dat het nog steeds blijft vernieuwen en (2) dat je het zo ontzettend goed kan combineren met andere genres.
Rosalía is een voorbeeld van beide aspecten. Ze begon haar carrière met vrij traditionele Spaanse muziek. Als Noord-Spaanse niet-zigeuner werd haar dat niet in dank afgenomen. Maar nog altijd hoor je de flamenco-klanken terug in haar muziek (soms heel duidelijk, zoals in Bulerías waar ik eerder over schreef). Daarna ging ze de jazzy kant op en ook die kant is altijd blijven hangen.
Maar ik wil het met jullie hebben over Motomami, misschien wel het beste album van vorig jaar. Hierop flirt ze met hiphop, gebruikt ze regelmatig de vocoder en is ze ook niet vies van een reggaeton-ritme. Niks nieuws aan, zul je zeggen; dit klinkt als elk pop-album van 2022.
Dan ken je Rosalía nog niet. Ze is waanzinnig muzikaal, origineel, kan switchen tussen genres terwijl het plezier eraf spat. Haar album is gewoon léuk. Ik betrap mezelf erop dat ik regelmatig als een pubermeid mee zit te schreeuwen: Saoko papi, saaaaaoookooo!
Dat kan vooral goed bij Chicken Teriyaki, de openingstrack van het album. Dan weet je al; hier gaat iets leuks gebeuren. Mocht je het album nog niet kennen, dan hoop ik dat dit nog net op tijd is om de soundtrack van jouw 2023-zomer te zijn.
Als je trouwens denkt ‘hey, dat lijkt de stem van The Weeknd wel’, dan kan dat kloppen. Hun duet La Fama werd de grootste hit van het album.
