Muzikaal hou ik van bombast en meerstemmigheid. Phil Spector met zijn Wall Of Sound was een meester hierin, maar ook veel van de 60’s liedjes van The Walker Brothers zijn om de vingers bij af te likken. Tegelijkertijd kan Isaac Hayes het bij mij zelden fout doen. Mooie donkerbruine stem die over (het gemis van) liefde vertelt, waarna een uitgesponnen lied volgt. Prachtig en vol van herinneringen aan schoolfeestjes.
Een schitterend voorbeeld zijn The Righteous Brothers met het Soul & Inspiration. Heerlijke meerstemmigheid, bombast en gewoon een steengoede plaat. In de V.S. een vette nummer één hit, maar in Nederland slechts twee weken in de Top 40 met 33 als hoogste positie. Het duo bestond uit Bill Medley en Bobby Hatfield en nadat ieder zijn eigen weg ging droogden de hits in een rap tempo op. Medley had in 1987 het geluk dat Dirty Dancing een megasucces werd, waardoor de dragende single (I’ve Had) The Time Of My Life een wereldhit werd.
Het grappige is dat Soul & Inspiration hun eerste hit was na hun periode bij Phil Spector die Unchained Melody en You’ve Lost That Lovin’ Feelin’ produceerde. Uit die tijd stamt ook het fantastische liefdeslied Soul & Inspiration, maar dat bleef incompleet op de plank liggen omdat het teveel op You’ve Lost That Lovin’ Feelin’ zou lijken. Nadat het duo bij Spector vertrokken was vroegen ze de componisten Barry Mann en de onlangs overleden Cynthia Weil het lied af te maken. De productie was in handen van Jack Nitzsche die op bijna perfecte wijze het Wall of Sound-geluid wist te creëren.
