Soms denk ik wel eens dat je de eindejaarslijstjes een jaar op zou moeten schuiven. Dat je de lijst voor 2021 inlevert in december 2022, de lijst van 2022 in december 2023 en, nou ja, mijn punt is wel duidelijk denk ik. Sommige platen blijven net te lang onder de radar en poppen dan opeens in januari op. Afgelopen week stond aan één stuk Double Cream op, de plaat uit juli 2022. Double Cream, dat is volvette room waarvan het percentage boven 48% ligt. Geen magere tattie maar de echte vette shit.
Dat geldt ook voor dit hobby project van Dawn Brothers en DeWolff. Van Nederlandschen bodem. En zo klinkt het niet. De liefde voor Otis Redding en Sam Cooke: het druipt er van af. Als moddervette tegen boter aan schurkende room. Blazers, soulvolle arrangementen, het donkere stemgeluid, het is te bizar voor woorden hoe ontzettend jaren zestig het klinkt, hoe doorleeft, hoe ongekend mooi. De productie is spot-on, de songs van ontzaglijk hoog niveau. Ieder afzonderlijk liedje had zo op de plaat van Silk Sonic uit december 2021, het hobbyproject van Anderson .Paak en Bruno Mars kunnen staan. Een plaat die ik pas in 2022 echt goed had geluisterd, voor al aangegeven redenen.
Naar verluidt gaan DeWolff en Dawn Brothers weer ieder hun eigen weg, de tournee die Double Cream zelfs in Hongarije heeft gebracht zit er al weer op. DeWolff staat ook weer gewoon als rockend rootscombo in de zalen in 2023. Eén uitzondering: Double Cream staat op 2 juli 2023 in Paradiso. Op het moment van schrijven van deze bijdrage zijn zelfs nog kaarten beschikbaar. Dat wil je niet missen.
