Mary J. Blige is al sinds 1988 actief in de muziekindustrie en ze wordt doorgaans bestempeld als de Queen of hip-hop soul. Ze staat bekent als één van de meest invloedrijke R&B/hip-hop artiesten allertijden en is van invloed geweest op onder meer Taylor Swift, Adele, Beyoncé, Monica en Sam Smith. In Nederland heeft ze niet zoveel hits gehad, vooral haar samenwerkingen met U2 en George Michael zijn blijven hangen, en natuurlijk Family Affair.
Ik ga terug naar haar debuutalbum uit 1991: What’s The 411? Het wordt gezien als een baanbrekend debuutalbum waarop Mary J. Blige meteen werd gekroond tot het muziekgenre dat ze zelf had uitgevonden: de Queen of hip-hop soul. Het is de infusie van hip-hop met klassieke R&B/Soul, Jazz, drumbeats en synthesizers dat het album zo uniek maakt. We maken kennis met haar geweldige en inspirerende vocalen. Zulke vocalen heb je gewoon of je hebt ze niet, Mary J. heeft ze. Het is meer dan een kwalitatief goede stem alleen, je wordt meegenomen in het lied door haar. Soms wordt ze vergeleken met Chaka Khan, niet in de laatste plaatst omdat er op het album een heerlijke cover staat van Rufus & Chaka Khan’s Sweet Thing. Ik voel een volgend blogje aankomen.
In deze blog ga ik voor Real Love. Net als Sweet Thing een tijdloos stukje overheerlijke soul. Het is geschreven door Cory Rooney en Mark Morales. Zij wilden dat Mary J. het zou zingen omdat ze een meid van de straat was en de pijn kende die daarbij hoorden. Op dat moment werd ze volgens de songwriters gebruikt door verschillende personen in de muziekindustrie en Real Love beschrijft die situatie. Het nummer is terecht één van haar grote hits maar in Nederland haalde het de hitlijsten niet.
